در راستای بهینه سازی ایستگاه های باران سنجی، تکنولوژی gis به عنوان یک فناوری کارآمد شناخته شده که با ارائه تحلیل های فضایی، مدلسازی و پایش تغییرات محیطی را مقدور ساخته که گامی مهم در مدیریت منابع محسوب می شود. به منظور بهینه سازی موقعیت ایستگاه های باران سنجی روش های متفاوتی ارایه شده که در این میان روش های زمین آمار به گستردگی مورد استفاده قرار می گیرند. تحقیق حاضر با هدف ارزیابی وضعیت ایستگاه های باران سنجی استان کردستان و بهینه سازی موقعیت آن ها با استفاده از روش های زمین آمار بر مبنای انحراف معیار و ضریب تغییرات کریجینگ با در نظر گرفتن توپوگرافی منطقه صورت گرفته است. در این تحقیق به منظور تحلیل فضایی و برآورد خطای ایستگاه های موجود از داده های بارش 145 ایستگاه باران سنجی استفاده گردیده است و بهینه سازی شبکه ی باران سنجی استان کردستان با دو روش مذکور صورت گرفته است. نتایج حاصله نشان می دهد که با حذف ایستگاه هایی که در موقعیت مناسبی واقع نشده اند می-توان هزینه ی نگهداری ایستگاه ها را کاهش داد؛ همچنین در روش بر مبنای ضریب تغییرات کریجینگ با اضافه شدن 17 ایستگاه پیشنهادی جدید به شبکه ی باران سنجی موجود و در روش بر مبنای واریانس خطای کریجینگ با افزودن 28 ایستگاه، میانگین خطای برداشت داده ها به ترتیب 3.19% و 10.6% کاهش می یابد. نتایج پژوهش حاضر به منظور کاربرد روش های زمین آمار در بهینه یابی از اهمیت بالایی برخوردار بوده و نقشه های تولید شده نیز برای سازمان های اجرایی (وزارت نیرو، سازمان هواشناسی و ...) دارای ارزش کاربردی بالایی می باشد.