چکیده: هدف از اجرای این پژوهش بررسی تاثیر آموزش به شیوه قصه گویی بر میزان هوش کلامی و گنجینه لغات کودکان پیش دبستانی است. روش مورد استفاده در این پژوهش از نوع شبه آزمایشی با پیش آزمون و پس آزمون و دو گروه آزمایش و کنترل است. جامعه ای که هدف این مطالعه می باشد کودکان پیش دبستانی شهرستان سرپل ذهاب در سال تحصیلی 93-92 می باشد و نمونه های انتخاب شده به تعداد 30 نفر(15نفر در گروه آزمایش و 15 نفر در گروه کنترل) و به صورت نمونه در دسترس انتخاب گردیده اند. ابزار پژوهش شامل مقیاس هوش کلامی وکسلر که در دو مرحله قبل و بعد از اجرای پژوهش برای هر دو گروه اجرا گردیده است و برای گروه آزمایش به مدت 8 جلس? 45 دقیقه ای آموزش به شیوه قصه گویی اجرا کردند. تجزیه و تحلیل داده های گردآوری شده در پژوهش با استفاده از نرم افزار spss و از روش های آمار توصیفی و در بخش آمار استنباطی از روش تحلیل کواریانس، آزمون لاندای ویلکز و آزمون ام باکس استفاده شد. نتایج حاصله نشان داد بین آموزش به شیوه قصه گویی بر میزان هوش کلامی و گنجینه لغات کودکان پیش دبستانی ارتباط معنادار آماری وجود دارد یعنی فرضیه h0 رد می شود