نام پژوهشگر: لیلا پورشریف

بسته بندی فعال آب پرتقال با فیلم نانوکامپوزیت پلی اتیلن ldpe - حاوی نانوذرات فلزی و نانوذرات رس اصلاح شده آلی و غیرآلی
thesis وزارت علوم، تحقیقات و فناوری - دانشگاه تبریز - دانشکده کشاورزی 1393
  لیلا پورشریف   سید هادی پیغمبردوست

چکیده: با توجه به افزایش گرایش مصرف عمومی به آبمیوه های تازه و با کیفیت از نظر ویژگی های تغذیه ای، فیزیکی شیمیایی و حسی که کمترین فرآیند بر آن ها اعمال شده باشد و از طرفی کوتاه بودن عمر انبارداری این محصولات در یخچال به دلیل رشد سریع میکروارگانیسم ها، هدف این تحقیق، به کارگیری فیلم های نانوکامپوزیتی پلی اتیلن ldpe- حاوی نانوذرات فلزی و نانوذرات رس اصلاح شده آلی و غیرآلی در نگهداری آب پرتقال طبیعی تازه به عنوان روشی جدید، برای حفظ حداکثر مواد مغذی، تازگی و کاهش بار میکروبی آن می باشد. فیلم های نانوکامپوزیتی مختلف با آب پرتقال تازه پر و در دمای ?c4 نگهداری شدند. پایداری میکروبی، مقدار اسید آسکوربیک، تغییرات ph، میزان مهاجرت نانوذرات فلزی به داخل بسته، کیفیت رنگ و ویژگی های حسی آب پرتقال بسته بندی شده در لحظه صفر و پس از 7، 28 و 56 روز از انبارداری ارزیابی شد. قدرت ضدقارچی و ضدمیکروبی فیلم های نانوکامپوزیتی حاوی نانوذرات فلزی به طور معنی داری (05/0>p) بالاتر از فیلم های نانوکامپوزیتی حاوی نانوذرات خاک رس اصلاح شده آلی بود. در بسته های حاوی نانوذرات خاک رس اصلاح شده آلی کمترین میزان کاهش اسیدآسکوربیک را نسبت به سایر فیلم های نانوکامپوزیتی داشتیم. تغییرات مقدار ph آبمیوه با گذشت زمان انبارمانی روند افزایشی دارد و phآب پرتقال موجود در فیلم های نانوکامپوزیتی حاوی نانوذرات فلزی کمتر از سایر فیلم های دیگر در دوره های مختلف انبارمانی است. شدت تغییر رنگ آب پرتقال در بسته های حاوی نانوذرات فلزی نسبت به فیلم شاهد در مقایسه با بسته های حاوی نانوذرات خاک رس اصلاح شده آلی افزایش معنی داری (05/0>p) دارد. نتایج ارزیابی حسی گویای دریافت بالاترین امتیاز ویژگی های حسی رنگ، بو، مزه و پذیرش کلی برای آب پرتقال موجود در بسته های حاوی نانوذرات فلزی در مقایسه با سایر بسته ها است. میزان مهاجرت یون های نقره، مس و روی کمتر از مقدار حد مجاز مسمومیت زایی اندازه گیری شد.