کمبود مواد سازه ای و نیاز به کارآمدی بیشتر در رقابت جهانی امروزه، مهندسان را مجبور کرده توجه بیشتری به طراحی های اقتصادی بدهند که، مقاومت لرزه ای کافی را نیز دارند. در مهندسی سازه اکثر روش های طراحی مستلزم انتخاب مقادیری برای یک دسته متغیر هستند که رفتار و عملکرد یک سازه را شرح می دهند، بطوری که نیازها و معیارهای ذکر شده و آیین نامه ها را اقناع کنند. این متغیر های طراحی برای اکثر مسائل عملی گسسته هستند. الگوریتم های طراحی بهینه این امکان را به طراحان سازه ها می دهد که سازه را از جهت پیکربندی و مقاطع به کار برده شده در اعضا به صورت بهینه طراحی نمایند. هدف از طراحی بهینه سازه ها حداقل نمودن وزن و قیمت سازه ها با توجه به بارگذاری های وارد به ساختمان و رعایت ضوابط ومعیارهایی است که توسط آیین نامه ها تدوین می گردد. در طراحی سازه ها دو نوع طراحی می تواند مد نظر باشد، که در مواردی طراحی با استفاده از متغیرهای پیوسته و در موارد دیگری طراحی با استفاده از دسته ای از متغیرهای گسسته که طراحی سازه های فولادی در دسته دوم قرار می گیرد.