ماکروفاژها نقش مهمی در ازبین بردن لیشمانیا دارد. تلاشهای زیادی صورت گرفته تا بتوان با واکسیناسیون و ایمونوتراپی ترشحات سایتوکاینی ومکانیسم میکروب کشی ماکروفاژها را به نفع میزبان تحریک نمود. با توجه به نقش (mscs) برعملکرد ماکروفاژها، اثرmscs را بر تغییر پاسخ ماکروفاژها در عفونت لیشمانیا بررسی کردیم mscs c57bl/6 و balb/c با ماکروفاژهای این موشها همکشتی شدند. پس از حذف mscs ، ماکروفاژها با لیشمانیا ماژور آلوده شدند. یک ساعت پس از آلوده سازی توان فاگوسیتی و اندیکس فاگوسیتیک اندازه گیری شد. 72 ساعت بعد میزان تولید نیتریک اکساید و سایتوکاین های tnf-? و il-10 بررسی شد. که مقدار آنها پس از آلوده شدن با لیشمانیا ماژورافزایش می یابد. سطح پایه تولید سایتوکاین در ماکروفاژهای هم کشتی شده با mscs کاهش داشت. هم کشتی ماکروفاژها باmscs سبب کاهش توان فاگوسیتیک ماکروفاژها و همچنین کاهش تولید نیتریک اکساید شده بود. نسبت القای (tnf-?/il-10)در گروههای هم کشتی با mscs با گروههایی که با mscs مجاور نشدند، متفاوت است. همچنین توان القای فنوتیپ ضد التهابی در مزانشیم balb/c با c57bl/6 متفاوت است.