به منظور ارزیابی اثر تغذیه سطوح مختلف مکمل ورمی هوموس (به عنوان منبع اسید هیومیک) بر عملکرد جوجه گوشتی آزمایشی با استفاده از ??? قطعه جوجه گوشتی (راس ???) در قالب طرح کاملاً? تصادفی با چهار تیمار (شامل سطوح صفر، 5/0، یک و 5/1 درصد ورمی‎هوموس) و پنج تکرار و تعداد ?? قطعه جوجه در هر تکرار به مدت 42 روز اجرا شد. اثر تیمارهای آزمایشی بر عملکرد ، بازده لاشه، وزن نسبی اندام های داخلی، غلظت کلسیم و فسفر سرم و میزان خاکستر استخوان درشت نی معنی دار نبود. افزایش سطح ورمی هوموس تا یک درصد جیره باعث کاهش خطی ph گوشت سینه شد (05/0>p). با افزایش سطح مکمل ورمی هوموس در جیره مقدار ph گوشت ران به طور خطی افزایش یافت (0?/0p<)، که این افزایش در سطح ?/? درصد ورمی هوموس بیشترین ph و سطح ?/? درصد ورمی هوموس کمترین مقدار ph را دارد. غلظت مالون دی آلدئید در گوشت ران تازه و نگهداری شده با افزایش سطح مکمل ورمی هوموس در جیره به طور خطی کاهش یافت، اما در گوشت سینه به صورت درجه دو تغییر نمود (01/0p< ). با افزایش سطح مکمل ورمی هوموس در جیره میزان ظرفیت نگهداری آب به طور خطی افزایش یافت (01/0p<). افزودن یک درصد ورمی هوموس در جیره، سبب بهبود رنگ، بو، آبداری و پذیرش کلی عضله سینه در مقایسه با تیمار شاهد شد (05/0 p<)، اما بر صفات حسی گوشت ران اثر نداشت. بر اساس نتایج این تحقیق، تغذیه مکمل ورمی هوموس تا سطح یک درصد جیره می تواند بدون کاهش عملکرد باعث بهبود کیفیت، طعم و مزه گوشت سینه شود.