تحقیق حاضر به با هدف قرار دادن جمع¬گرایی بر مبنای کار تیمی یا کار گروهی به بررسی عوامل موثر بر فرهنگ جمع¬گرایی می¬پردازد که جهت بررسی میدانی از جامعه آماری کارکنان دادگستری کل استان قم استفاده شده است. برای استنتاج نظری طرح، از پارادایم نظری کارکردگرایی، کنش متقابل نمادین، مبادله، گزینش معقولانه و دینداری استفاده کرده¬ایم. بر این مبنا، با استفاده از روش پیمایشی به شکل نمونه¬گیری تصادفی خوشه¬ای از 339 نفر از زنان و مردان این اداره پرسشگری به عمل آمد. جمع¬گرایی در سه قالب تحت عنوان جمع¬گرایی افقی و عمودی و سازمانی مورد بررسی قرار گرفت. طرح آزمایش فرضیه¬های مورد نظر با انواع آماره هایی از قیبل مقایسه میانگین، پیرسون، اسپیرمن و رگرسیون به تحلیل قرار گرفت که این نتایج حاصل شد: فقط جمع¬گرایی افقی در بین زنان و مردان تفاوت معنی¬دار وجود داشت؛ جمع¬گرایی عمودی در بین رده¬های شغلی تفاوت معنی دار داشت؛ بین سن و میزان جمع¬گرایی رابطه معنی¬دار وجود دارد؛ سواد تاثیری در میزان جمع¬گرایی نداشت؛ بین رضایت شغلی و جمع¬گرایی رابطه معنی دار وجود دارد؛ بین دینداری و جمع¬گرایی رابطه معنی دار وجود دارد. در مدل رگرسیونی، از میان تمام متغیرها که به جمع¬گرایی سازمانی به عنوان متغیر وابسته وارد شدند، سه متغیره رضایت شغلی، جمع¬گرایی(افقی و عمودی) و شاخص مباهات به عملکرد گروهی(رضایت شغلی) وارد معادله شده¬ است.