زعفران گیاهی علفی، چند ساله و متعلق به خانواده زنبقیان است که از نظر دارویی اهمیت زیادی دارد. امروز به علت کمبود زمین¬های موردنیاز برای کشاورزی و هم چنین کمبود آب و آلودگی های محیط زیست، کشاورزان مجبور به استفاده مطلوب¬تر از زمین¬های کشاورزی هستند. به این دلیل کشاورزان به سمت نانوکودها و ریزمغذی¬ها که بازده زیاد و آلودگی کم¬تر دارند گرایش پیدا کرده¬اند. به منظور بررسی تأثیر نانو-کودهای مختلف روی برخی فیزیولوژیک زعفران، آزمایشی در قالب طرح کاملا تصادفی با شش تیمار و سه تکرار در دانشگاه ملایر انجام شد. تیمار¬های آزمایشی شامل نانو کود¬های آهن، منگنز، بور، پتاسیم، روی و شاهد (عدم استفاده از نانو کود) بودند، که با غلظت دو در هزارمورد استفاده قرار گرفتند.نتایج بدست آمده نشان داد که تاثیر نانو¬کودها روی میزان محتوی نسبی آب ، کلروفیل a ، کلروفیل کل ، آنتوسیانین ، پرولین، قند محلول و الیگوساکارید غیراحیا¬کننده معنی دار بود. تیمارهای آزمایشی تاثیر معنی داری بر میزان کلروفیلb ، کاتالاز و پراکسیداز نداشتند. علاوه بر این تاثیر نانو کودها بر میزان پروتئین و فنل معنی دار بود و بیش ترین میزان پروتئین در تیمارهای آزمایشی نانوکودهای پتاسیم و بور به دست آمده است، بیش ترین میزان فنل در تیمار آزمایشی نانو کود منگنز مشاهده شده است. بر اساس نتایج این آزمایش به نظر می¬رسد که کاربرد کلیه نانوکودهای مورد مطالعه با غلظت یکسان از لحاظ علمی قابل توصیه نیست.