در این پژوهش، سازند آسماری (الیگوسن – میوسن) در منتهی الیه جنوب خاور زاگرس چین خورده مورد توجه قرار گرفته است. برشی از این سازند در 75 کیلومتری باختر شهر بندر عباس و جنوب کوه خمیر انتخاب گردید. هدف از این پژوهش بررسی سنگ چینه نگاری، رخساره ها و محیط رسوبی سازند آسماری در برش مذکور می باشد. در این برش سازند آسماری با ستبرای 225 متر، با مرزی از نوع ناپیوستگی فرسایشی بر روی سازند پابده و با یک مرزی از نوع تدریجی در زیر سازند گچساران قرار دارد. بررسی ها نشان می دهد که این سازند متشکل از دو رخساره: 1. رخساره مارنی و 2. رخساره آهکی، می باشد. بر اساس شواهد موجود رخساره مارنی مربوط به کمربند دریای باز می باشد و در رخساره آهکی 17ریزرخساره شناسایی گردید که در پنج گروه محیطی، پهنه جزر و مدی، لاگون، ریف، سد کربناته بایوکلستی و دریای باز قرار دارند. نتایج حاصل از تفسیر رخساره ها، نشان دهنده ی محیط رسوبی کم عمق دریایی می باشد. با توجه به بررسی های صحرایی و آزمایشگاهی و مقایسه ی یافته های حاصل با مطالعات پیشین، مدل رسوبگذاری برای سازند آسماری در محدوده ی مورد مطالعه یک سکوی کربناته از نوع رمپ با شیب یکنواخت پیشنهاد می شود. در برش مورد مطالعه از قائده به راس آن دو چرخه ی رسوبی به سمت بالا کم عمق شونده شناسایی گردید.