جهت بررسی اثر کود گوگرد و باکتری تیوباسیلوس بر عملکرد، اجزای عملکرد و درصد روغن آفتابگردان، آزمایشی به صورت فاکتوریل در قالب طرح پایه بلوک های کامل تصادفی با سه تکرار در مزرعه دانشگاه گنبد اجرا شد. در این تحقیق از رقم هایسون 25 آفتابگردان استفاده شد. عامل اول میزان گوگرد در چهار سطح و شامل عدم مصرف گوگرد (0s)، مصرف 200 کیلوگرم گوگرد خالص در هکتار (1s)، مصرف 400 کیلوگرم گوگرد خالص در هکتار (2s) و مصرف 600 کیلوگرم گوگردخالص در هکتار(3s) و عامل دوم میزان باکتری تیوباسیلوس در چهار سطح و شامل عدم مصرف تیوباسیلوس (0t)، مصرف 10 کیلوگرم تیوباسیلوس (1t)، مصرف 20 کیلوگرم تیوباسیلوس (2t) و مصرف 30 کیلوگرم تیوباسیلوس (3t) در هکتار بود. نتایج نشان داد که اثر گوگرد بر ارتفاع بوته، وزن 1000 دانه، عملکرد بوته و عملکرد دانه در سطح پنج درصد و بر وزن خشک بوته بدون طبق، وزن طبق بدون دانه، درصد روغن و عملکرد روغن در سطح یک درصد معنی دار شد. اثر تیوباسیلوس بر تعداد ردیف در طبق، وزن 1000 دانه، عملکرد بوته و عملکرد دانه در سطح پنج درصد و بر ارتفاع بوته، ماده خشک بوته بدون طبق، درصد روغن و عملکرد روغن در سطح یک درصد معنی دار شد. اثر متقابل در مورد هیچ یک از صفات معنی دار نشد. کلیه صفات در تیمارهای مصرف بالای گوگرد و تیوباسیلوس بیش‎تر از بقیه تیمارها بود. بیش ‍‎ترین عملکرد دانه، درصد روغن و عملکرد روغن به ترتیب با 3397 کیلوگرم در هکتار، 28/47 درصد و 1610 کیلوگرم در هکتار از تیمار مصرف 600 کیلوگرم گوگرد در هکتار به دست آمد و بیش ‍‎ترین عملکرد دانه، درصد روغن و عملکرد روغن نیز به ترتیب با 3439 کیلوگرم در هکتار، 88/45 درصد و 1587 کیلوگرم در هکتار از تیمار مصرف 30 کیلوگرم تیوباسیلوس در هکتار به دست آمد.