ایران کشوری است که همه ساله مخاطرات محیطی متعددی در آن رخ داده و خسارات مالی و تلفات جانی را متحمل این کشور می کند. آنچه که مسلم است علم و تکنولوژی حاضر قادر به پیش بینی دقیق زمان وقوع این حوادث نمی باشد. پس لاجرم باید اقدامات از پیش اندیشیده شده ای در جهت مقابله و کاهش خسارات با این گونه بلایای محیطی انجام گردد. این مبحث در داخل علمی به نام مدیریت بحران جای می گیرد. در بین عوامل متعدد که نقشی کلیدی در مواقع بروز بحران می تواند داشته باشد شبکه های ارتباطی پر رنگ تر جلوه می نمایند. وقتی شبکه های ارتباطی کآرامد نباشد، به هنگام بروز حادثه ای غیرمترقبه به جای اینکه راهگشای مشکلات بوده و عبور و مرور را تسهیل نماید خود به عنوان مشکلی بزرگ در جهت امداد رسانی مطرح می-گردد.