عربستان سعودی از کشورهای مهم و تأثیرگذار در منطقه خاورمیانه است که از ابتدای پیروزی انقلاب اسلامی سیاستی تقابل گرایانه در قبال جمهوری اسلامی ایران اتخاذ کرده است.گرچه در برخی دوره ها بر حسب مقتضیات مقطعی، روابط عربستان سعودی با ج.ا.ایران اندکی بهبود یافت، با این وصف، همواره نوعی تقابل و تضاد حتی در زمان همکاری نیز در سیاست خارجی این کشور در قبال ج.ا.ایران وجود داشته است. در این پژوهش در پاسخ به سوال علت بروز سیاست خارجی تقابل گرایانه عربستان سعودی در قبال ج.ا.ایران، این نتیجه حاصل شد که ادراکات و برداشت های هویت بنیان عربستان سعودی در قبال ج.ا.ایران، و امنیتی شدن هویت ایران در نگاه عربستان، سبب شده است تا این کشور همواره با نوعی سوءظن و بدبینی به ایران نگاه کند و در نتیجه سیاستی تقابل گرایانه در قبال جمهوری اسلامی ایران اتخاذ کند. در این پژوهش که با رویکردی سازه انگارانه نگاشته شده است، برای تبیین موضوع، ضمن بیان تعریفی از هویت و انواع آن، مولفه های هویتی عربستان و تأثیر آن بر سیاست خارجی این کشور در قبال ج.ا.ایران، هم چنین تحولات و اقداماتی که منجر به امنیتی شدن هویت ایران در نگاه عربستان گشته است ، مورد بررسی قرار گرفته است.