در این پایان نامه با استفاده از روشی جدید ضریب الکترواپتیک مؤثر موجبر کانالی ti:ppln محاسبه شد. بلور لیتیوم نایوبیت یک بلور فروالکتریک و دوشکستی است که به واسطه نفوذ تیتانیوم در آن، موجبر کانالی ساخته می شود. با استفاده از روش مرسوم اعمال میدان الکتریکی و با توجه به فروالکتریک بودن بلور لیتیوم نایوبیت، ساختار دوره ای از قطبش با دوره تناوب ᴧ در این موجبر ایجاد می شود. به سبب فروالکتریک بودن بلور لیتیوم نایوبیت، با اعمال میدان الکتریکی به موجبر ساخته شده در بستر این بلور شرایط شبه تطابق فاز میان مُدهای هدایت شده tm و te برقرار می شود. بنابراین با استفاده از خاصیت دوشکستی و الکترواپتیکی بلور لیتیوم نایوبیت، مُدهای هدایت شده در موجبر می توانند یه یکدیگر تبدیل شوند. این دستگاه مبدل قطبش نام دارد. با صیقل دادن وجوه ابتدایی و انتهایی مبدل قطبش ساخته شده به منظور کاهش اتلاف ناشی از پراش نور در هنگام ورود به موجبر، یک تشدیدگر ضعیف فابری-پرو با آیینه های ۱۳٪ بازتاب خواهیم داشت. از طرف دیگر صیقل کاری سبب می شود که طول نیم دوره های ابتدایی و انتهایی متفاوت شوند. با ورود مُدهای مجاز به هدایت توسط موجبر یک بار از وجه ابتدایی و بار دیگر از وجه انتهایی تشدیدگر موجبری، به سبب تفاوت طول نیم دوره های تناوب در دو انتهای موجبر ناشی از صیقل کاری، منحنی های توان خروجی متفاوتی ناشی از این دو چینش ثبت خواهد شد. با محاسبه اختلاف فاز به دست آمده از این دو منحنی، مقدار دقیق ضریب الکتروپتیک مؤثر موجبر کانالی ti:ppln به طول 15mm، r_51=29.45±2.6pm/v به دست آمد.