تلمیح یکی از شگردهای ادبی است که شاعران بدان وسیله می کوشند تا بر ظرفیت تصویری و معنایی کلام خود بیفزایند. شاعر در این شیوه، با اشار? مختصری به واقعه ای تاریخی، اسطوره ای یا دینی، ذهن مخاطب را متوجه لایه های دیگر سخن نموده، نوعی تداعی افکار به وجود می آورد. امیرمعزّی که از شاعران معروف قرن پنج هجری است، به کاربرد تلمیح در اشعار خود عنایت ویژه ای نشان داده است. در این تحقیق که به شیو? توصیفی و تحلیلی و با هدف شناخت بیشتر ترفندهای ادبی به کار گرفته شده در اشعار امیر معزّی نیشابوری انجام می شود