هدف اصلی تحقیق حاضر بررسی رابطه بین نگرش و تجارب تقلب زبان آموزان ایرانی و خودتنظیمی تحصیلی آنها می باشد. هفتصد و هشتاد و چهار دانش آموز پایه سوم راهنمایی مشغول به تحصیل در منطقه بهارستان استان تهران در سال تحصیلی 93-1392 در این تحقیق شرکت کردند. جهت جمع آوری داده ها از سه ابزار شامل پرسشنامه خود تنظیمی تحصیلی، پرسشنامه نگرش تقلب، و پرسشنامه تجربه تقلب استفاده شد. داده های بدست آمده بوسیله ضرایب همبستگی و رگرسیون مورد تحلیل قرار گرفت. نتایج نشان داد که رابطه مثبت و معناداری بین نگرش زبان آموزان نسبت به تقلب و خودتنظیمی تحصیلی آنها وجود دارد (r = .167, p<.01). رابطه بین تجارب تقلب زبان آموزان و خودتنظیمی تحصیلی آنها منفی و معنادار بود (r = -.269, p<.01). نتایج رگرسیون نشان داد خودتنظیمی تحصیلی می تواند نگرش های زبان آموزان نسبت به تقلب را به میزان 7/2درصد پیش بینی کند. علاوه بر این، خودتنظیمی تحصیلی تجارب تقلب زبان آموزان را به میزان 1/7 درصد پیش بینی می کند که به عنوان یک مانع برای تقلب تحصیلی عمل می کند.یافته های این پژوهش برای متخصصان، وزارت آموزش و پرورش، و معلمان زبان انگلیسی به منظور طراحی و استفاده بیشتر فعالیت های خودتنظیمی در برنامه درسی زبان انگلیسی مفید می باشد. این امر می تواند تاثیر بسزایی در بالابردن سلامت اخلاقی کلاسهای زبان داشته باشد.