پژوهش حاضر با هدف تعیین رابطه میان یادگیری خود تنظیمی ، خود شکوفایی با تاب آوری دانشجویان انجام شد. در این پژوهش نمونه ای شامل 272 نفر (179 زن و 93 مرد) از دانشجویان دانشکده روانشناسی دانشگاه آزاد تهران مرکز به عنوان آزمودنی به طور تصادفی انتخاب شدند به منظورگردآوری داده ها مقیاس تاب آوری کونور و دیویدسون (2003) ،مقیاس یادگیری خودتنظیم زیمر من و ماتینز پونز(1994) و مقیاس خودشکوفایی رشید(2008) استفاده شده است. برای تحلیل داده ها از روش همبستگی و تکنیک رگرسیون چندگانه به روش سلسله مراتبی هم زمان استفاده شد. نتایج نشان داد تاب آوری با خودشکوفایی رابطه معنی دار و مستقیمی دارد . همچنین مشخص گردید میان تاب آوری و یادگیری خودتنظیم نیز رابطه معنی دار و مستقیمی وجود دارد. با توجه به ضرایب غیر استاندارد رگرسیون ، یادگیری خودتنظیم (0.520) سهم بیشتری نسبت به خودشکوفایی (0.117) در پیش بینی تاب آوری دارد .