انتقال گرما در همرفت جابجایی، به دلیل استفاده¬های گسترده در خنک کننده های الکترونیکی، مبدل های حرارتی و سیستم های حرارتی، یک پدیده ی بسیار مهم در سیستم های مهندسی است. تقویت انتقال گرما در این سیستم¬ها از لحاظ صنعتی و ذخیره ی انرژی بسیار ضروری است. قابلیت انتقال حرارت پایین در سیال¬های انتقال گرمای سنتی مانند آب و هوا یکی از محدودیت¬های اصلی در تقویت عملکرد و تراکم این سیستم های حرارتی است. یکی از تکنیک¬های جدید بهبود انتقال گرما، استفاده از ذرات در مقیاس نانو است که در یک سیال مبنا پاشیده می¬شوند و آن را نانوسیال می نامند. در دهه¬ی گذشته توجه¬ ویژه¬ای به مطالعه و بررسی رژیم جریان و انتقال حرارت نانوسیالات صورت گرفته است. صنعت خودروسازی به صورت پیوسته در صدد دست¬یابی به بهترین طراحی ممکن از تمامی جنبه¬ها است (عملکرد، مصرف سوخت، زیبایی، امنیت و ...). مبدل¬های حرارتی که از سیال هوا استفاده می¬کنند نظیر رادیاتور، کندانسور ac و اواپراتور نقش مهمی در وزن و همچنین طراحی خودرو دارند. توسعه و پیشرفت در زمینه طراحی این نوع مبدل¬ها به منظور بهبود عملکرد آنها اجتناب ناپذیر است. بالاخص استفاده از نانوسیالات سبب کوچک شدن ابعاد و عملکرد رادیاتور خودرو می¬شود. از جمله علل این امر کاهش مصرف سیال عامل به خاطر افزایش بازدهی، کاهش توان لازم برای پمپاژ و افزایش دمای کاری موتور که باعث افزایش قدرت خروجی موتور می-شود، اشاره کرد. در این تحقیق می خواهیم انتقال حرارت در یک رادیاتور ماشین را با نانو سیالات بررسی و با آب مقایسه کنیم. برای اینکار رادیاتور ماشین را در نرم افزار فلوئنت شبیه¬سازی کرده ایم. برای نشان دادن صحت شبیه سازی، این نتایج را با نتایج آزمایشگاهی آب مقایسه می¬کنیم.