پژوهش حاضر به بررسی توانایی¬ها و قابلیت¬های انیمیشن به عنوان رسانه¬ی مورد توجه کودکان و تحلیل تاثیرات رفتاری آن، بر کودکان گروه سنی 7 تا 10 سال می¬پردازد و در مطالعه¬ی موردی، انیمیشن «دلیر» را از نگاه آموزش رفتاری، مورد توجه قرار می¬دهد. این تحلیل بر پایه¬ی اصول روان¬شناسی و نظریه¬های یادگیری انجام شده و از بحث «سرمشق -گیری» در نظریه «یادگیری اجتماعی» آلبرت بندورا بهره برده است. تحقیقات نشان می¬دهد که امروزه کودکان زمان زیادی را صرف تماشای انواع محصولات انیمیشن می¬کنند و این رسانه با توجه به برخورداری از جذابیت¬های بالا در جلب کودکان و همراه نمودن آنها با مفاهیم خود موفق بوده است، به همین جهت ضرورت دارد تا مفاهیم و ابعاد این تولیدات مورد بازبینی و تحلیل قرار گیرد. از سوی دیگر هدف از این مطالعه بررسی تحلیل تاثیر¬ پذیری کودکان از این انیمیشن بود و نتایج کلی اذعان داشت که، اکثر کودکان با حس هم-ذات¬پنداری با قهرمان داستان، رفتارهای شجاعانه و جسورانه¬ی او، که بارزترین مشخصه¬ی رفتاری¬اش بود، مهارت در کمان¬گیری و اسب¬دوانی را تحسین کردند و با رفتاری هم¬چون پرخاشگری و خشونت مخالف بودند.