هر ساله در جهان با افزایش مسیرهای جاده ای، حجم زیادی از لاستیک های فرسوده تولید می گردد. محققین با توجه به رشد سریع حجم لاستیک های فرسوده به دنبال راه حلی برای استفاده مجدد از آن ها هستند، زیرا به آسانی در محیط تجزیه نمی شوند. به دلیل کمبود منابع طبیعی و افزایش مقدار تولید لاستیک های فرسوده، استفاده مجدد از مصالح ضایعاتی در مهندسی ژئوتکنیک بسیار رایج شده است. بنابراین درک صحیح از رفتار مهندسی این مصالح به صورت مخلوط با خاک لازم بوده تا بتوان از آنها به صورت ایمن در مسائل ژئوتکنیکی استفاده کرد. استفاده مجدد از لاستیک های فرسوده علاوه بر اینکه روشی مقرون به صرفه در حل مشکل زیست محیطی به شمار می ورد، کاربرد آنها به صورت مخلوط با خاک در پروژه های ژئوتکنیکی که با خاک های با مقاومت برشی کم روبرو هستند، موضوعی است که امروزه توجه بسیاری از مهندسین ژئوتکنیک را به خود جلب کرده است. در تحقیق حاضر سعی بر آن است تا با یک دستگاه برش مستقیم بزرگ مقیاس به بررسی مشخصات مقاومتی این مخلوط ها بپردازیم. در این مطالعه پارامترهای مقاومت برشی مخلوط های ماسه و خرده لاستیک توسط این دستگاه مورد بررسی قرار گرفت و هدف مطالعه تعیین تاثیر سرعت بارگذاری بر رفتار این مخلوط ها در برش بود. خرده لاستیک ها با درصدهای مختلفی به ماسه اضافه شدند. مقادیر خرده لاستیک های اضافه شده به ماسه برابر با صفر، 5%، 10% و 15% و بودند. برای هر کدام از این درصدها 3 سربار مختلف مورد استفاده قرار گرفت که عبارت بودند از 30، 60 و 120 کیلوپاسکال، در نهایت برای هر مجموعه از تست ها 4 سرعت بارگذاری انتخاب شد. نتایج نشان داد که، افزایش مقدار سرعت بارگذاری در حدود این مطالعه، در تمامی نمونه ها منجر به افزایش مقدار مقاومت نهایی مخلوط ها گردید. با افزایش نرخ بارگذاری مقدار زاویه اصطکاک داخلی و چسبندگی در تمامی نمونه ها افزایش یافت. نتایج همچنین نشان داد که نرخ برش بیشترین تاثیر را در کرنش های زیاد دارد.