یکی از راه های تحکیم بنیاد های خانواده، الزام آور کردن خواسته ها، از سوی زوجین و مصالح عمومی افراد از سوی حکومت است. یکی از این موارد که می توان در مورد الزام آور بودن آن بحث کرد فرزندآوری است، زیرا گاه دیده می شود که زوجین دیدگاه یکسانی در مورد فرزندآوری ندارند واین امر باعث نگرانی زوجین از یکدیگر می شود. از سوی دیگر مصالح عمومی جامعه حکومت را وادار به دخالت در حریم خصوصی مردم کرده و با توجه به شرایط اجتماعی خواستار کنترل جمعیت می باشد.در نوشتار حاضر آراء فقهاء مذاهب خمسه درباره رابطه فرزندآوری با مقتضای ذات و اطلاق عقد نکاح و بررسی شروط ضمن عقد نکاح و همچنین الزام به فرزندآوری از سوی حکومت اسلامی پرداخته شده است.