موضوعِ این پژوهش، بررسی آثار و از پیِ آن اندیشه ی اینگمار برگمان(کارگردانِ فقید سوئدی)، به عنوان یک فیلمساز مولف است. و روش انتخاب شده برای این تحقیق، نقد فیلم، مبتنی بر تئوری مولف، تحتِ رویکردی اگزیستانسیالیستی می باشد. این پژوهش در پی بررسی این پرسش است که با توجه به فضای اگزیستانسیالِ سینمای برگمان و همچنین با عنایت به مرکزیت و محوریتِ مفهومِ آزادی در فلسفه ی اگزیستاسیالیسم، این مفهوم چه جایگاهی در سینمای او دارد. و در ضمنِ این پرسش، با این مساله روبروییم که زبانِ هنر، به طور خاص زبانِ هنرِ سینما، تا چه اندازه امکانِ فلسفه ورزی و انتقالِ مفاهیمِ فلسفی به مخاطب خود را دارا می باشد. آثارِ مورد مطالعه، هفت فیلم از بینِ فیلم های اینگمار برگمان و معیارِ انتخاب این فیلم ها، میزانِ ارتباطِ این فیلم ها به فلسفه ی اگزیستانسیالیسم و همچنین به بحثِ نظری این پژوهش(در ارتباط با آزادی) می باشد. با توجه به بررسی این فیلم ها مشاهده گردید که می توان سینمای این فیلمساز مولف را دارای یک اندیشه ی منسجم و یکپارچه ی وجودی دانست، که مفهومِ آزادی را در سینمایش به شکلی عمیق کاویده است. و همچنین می توان گفت، علاوه براینکه سینما ابزارِ مناسبی برای فلسفه ورزی اوست، زبانِ سینمایی او نیز، در انتقالِ مفاهیمِ فلسفی و ارتباط با ذهنِ مخاطب، موفق بوده است. کلیدواژه ها اگزیستانسیالیسم، آزادی، هنر، سینما، اینگمار برگمان