پژوهش حاضر با عنوان تحلیل گفتمان خطبه های امام حسین(ع) از مدینه تا کربلا به بررسی اندیشه امام حسین(ع) و ایدئولوژی غالب و مسلط درکلام ایشان، تبیین قطب های حق و باطل و ویژگی ها و خصوصیات هر یک از این قطب ها، تعیین دال های مرکزی سخنان حضرت، تأثیر بافت موقعیت و اقتضای حال مخاطب در نوع کلام ایشان و بررسی واژگان و دستور سخنان امام از مدینه تا کربلا پرداخته است. مبانی نظری مربوط به این پژوهش، در چارچوب تحلیل گفتمان قرار دارد. روش کار این تحقیق، روشی تلفیقی است. دراین پژوهش به تبیین مسئله، از منظر دو سطح خرد و کلان نگریسته می شود. در سطح کلان، دال و مدلول لاکلا و موفه، ایدئولوژی و غیریت سازی ون دایک، و در سطح خرد نیز از ارزش تجربی و رابطه ای واژگان و مشخصات دستوری و بینامتنیت فرکلاف استفاده شده است.