بانک ها برای رشد و پیشرفت در دنیای رقابتی امروز بایستی بطور مستمر از روش ها و الگوهایی به منظور ارزیابی عملکرد خود در سازمان بهره گیرند. ارزیابی عملکرد و متعاقب آن درجه بندی شعب در بانک ها، تقریبا اساس تصمیمات مهم می باشد. لذا تعیین جایگاه شعب و کارایی آنها می تواند برای مدیران اهمیت بسزایی داشته باشد. با توجه به اهمیت ارزیابی عملکرد بانک ها، استفاده از روشی جامع که تمامی معیارها و عوامل کلیدی را در بر گیرد ضروری به نظر می رسد. بدین منظور در این پژوهش از مدل کارت امتیازی متوازن استفاده می شود. در این پژوهش ابتدا چشم انداز، مأموریت ها و استراتژی های بانک بطور کامل مورد بحث و بررسی قرار گرفت و معیار ها و زیر معیارها برای ارزیابی و بررسی شعب درجه 1 و درجه 2 در تهران بزرگ با توجه به چهار منظر مشخص و به کمک خبرگان و کارشناسان ارشد بانک به تعیین وزن هر یک از معیار ها و زیر معیار ها پرداخته شد. پس از سنجش رضایت مشتریان و رضایت کارکنان شعب و جمع آوری داده های مربوط به هر یک از معیار ها، ماتریس تصمیم را تشکیل داده و با بکارگیری تکنیک های topsis، sawو vikor شعب رتبه بندی شد. از آنجایی که ممکن بود نتایج هر یک از این روش ها باهم متفاوت باشد، لذا برای ادغام نتایج حاصله و رتبه بندی نهایی از روش بردا استفاده گردید. در آخر، عملکرد شعب درجه 2 نسبت به شعب درجه 1 در هر یک از شاخص ها مقایسه گردید و پیشنهاد هایی جهت بهبود عملکرد این شعب ارائه شد.