اختلال اوتیسم یک اختلال عصبی- تحولی است که معمولاً در سال های اولیه زندگی ظاهر شده و در طول زندگی ادامه می یابد. از ویژگی های بارز این اختلال، مشکلات در برقراری ارتباط و تعاملات اجتماعی است. بدین ترتیب هدف از انجام پژوهش حاضر تأثیر آموزش مهارت های دوست یابی در افزایش رفتارهای اجتماعی و کاهش اختلال های رفتاری کودکان مبتلا به اوتیسم است