نتایج حاصل از این پژوهش نشان داد که آتریوم در فصل سرد عملکرد حرارتی قابل قبولی دارد و می تواند بار گرمایش را کاهش دهد اما در فصل گرم در صورت عدم تهویه فضای آتریوم، بار سرمایش آتریوم به شدت افزایش می یابد و در مقایسه با ساختمان بدون آتریوم بار سرمایش بالاتری دارد. در مجموع اگر سرمایش با استفاده از برق انجام شود، ساختمان بدون آتریوم هزینه انرژی کمتری دارد و از این رو کاربرد آتریوم در این حالت اصلاً منطقی نیست و در صورت استفاده از چیلر های جذبی با سوخت پایه گاز برای سرمایش نیز هزینه انرژی برای ساختمان بدون آتریوم و آتریوم دار تقریباً برابر می شود اما در صورتی که فضای آتریوم تهویه شود و از برق برای سرمایش استفاده شود، تنها در مدل های شماره 1 و 2 استفاده از آتریوم توجیه اقتصادی دارد و در مدل های با ابعاد بزرگتر آتریوم، به علت افزایش بار سرمایش، استفاده از آتریوم توجیه اقتصادی ندارد. لازم به ذکر است در صورت استفاده از چیلر های جذبی در تمامی مدل ها شاهد کاهش هزینه ها نسبت به ساختمان بدون آتریوم بودیم. در ادامه مقایسه ای میان انواع متداول آتریوم یعنی آتریوم خطی، سه طرفه و مرکزی صورت گرفت و مشاهده شد که در این اقلیم، در مجموع آتریوم مرکزی بهترین عملکرد را دارد و کمترین هزینه را به ساختمان تحمیل می کند. به طور کلی می توان نتیجه گرفت که در ساختمان های اداری شهر همدان آتریوم مرکزی عملکرد حرارتی بهتری دارد و با فرض تهویه فضای آتریوم، نباید درصد زیربنای آتریوم به زیربنای کل در طبقه همکف از 28 % فراتر رود.