این تحقیق به شناخت نگرش جوانان به ازدواج از طریق سایت های همسریابی پرداخته است . در بسیاری جوامع مسئله همسریابی از طریق شیوه های گوناگون جا افتاده است و افراد پیش قضاوتی در مورد شیوه همسریابی یکدیگر ندارند . اما در کشور ما فرهنگ حاکم حساسیت خاصی نسبت به شیوه همسرگزینی جوانان دارد . خانواده ها نسبت به این قضیه با حساسیت بیشتری برخورد کرده و در عین حال شیوه های همسرگزینی به تازگی متنوع شده و در عین حال هیچ کدام هم دارای ثبات نسبی و سازوکارهای جاافتاده نیست. با توجه به اهمیت موضوع هدف تحقیق حاضر شناخت نگرش جوانان به استفاده از سایت های همسریابی و عوامل اجتماعی – فرهنگی موثر بر نگرش جوانان است. پژوهش حاضر با روش پیمایش انجام شده . جامعه آماری جوانان 18 تا 29 سال شهر تهران بودند . حجم نمونه با استفاده از فرمول کوکران 266 نفر ، محاسبه شد که به صورت نمونه گیری تصادفی خوشه ای از میان مناطق 22 گانه شهر تهران سه منطقه 3 ، 11 و 18 انتخاب شدند. با استخراج و تحلیل داده ها این نتیجه حاصل شد که متغیرهای مستقل ، نگرش خانواده به استفاده از سایت های همسریابی ، نگرش دوستان به استفاده از سایت های همسریابی ، دینداری ، گمنامی فضای مجازی ، اعتماد به سایت های اینترنتی ، در دسترس بودن اینترنت و متغیر زمینه ای ، جنسیت رابطه معناداری با نگرش جوانان به استفاده از سایت های همسریابی دارند.