با معرفی کدهای lt به عنوان تحققی عملی از فواره دیجیتالی توسط لوبی، تلاش های بسیاری در جهت بهبود عملکرد این کدها صورت گرفت. در بحث بهینه سازی کدهای lt یکی از مهم ترین جنبه ها که مورد توجه بسیاری هم قرار گرفت، بهینه سازی تابع توزیع درجه کدهای lt بود که تعیین کننده بسیاری از خواص مهم این کدها بودند. بدین منظور محققین روش های متنوعی نظیر الگوریتم های تکاملی، روش های بهینه سازی ریاضی و غیر ریاضی را به کار گرفتند. در این پایان نامه نیز بهینه سازی تابع توزیع درجه کدهای lt، با در نظر گرفتن شباهت بالای کدهای lt و ldpc از نظر الگوریتم های کدبرداری و با الهام از روش بکار رفته توسط توکلی برای بهینه سازی تابع توزیع درجه کدهای ldpc، صورت پذیرفته است. در این روش بهینه سازی ریاضی، از یک تغییر فرمولاسیون برای تبدیل مسئله اصلی که یک مسئله نیمه نامحدود بشمار می رود، به یک مسئله بهینه سازی sdp بهره گرفته شده است و نتایج مورد بررسی قرار گرفته اند. در بخش دیگری از این پایان نامه جهت بهبود عملکرد کدهای lt یک الگوریتم کدبرداری نوین براساس تعریف ریپل های از درجات بالاتر (بیشتر از یک)، نیز معرفی شده است.