نام پژوهشگر: هاله موحدنژاد
هاله موحدنژاد غلامحسین توکلی
چکیده طی دهه های اخیر فناوری های نوین کمک باروری پیشرفت چشم گیری یافته اند و انگیزه ی داشتن فرزند باعث شده تا افرادی که قادر به فرزندآوری نیستند، روش های گوناگون کمکی تولید مثل را تجربه کنند. شیوه های جدید کمک باروری، امکان باروری بدون رابطه ی جنسی و نیز امکان مشارکت شخص ثالث در فرآیند باروری را از طریق اهداء اسپرم، تخمک و یا رحم فراهم ساخته است. رحم جایگزین یکی از روش های درمان ناباروری در زنانی است که به علل مادرزادی یا طبی، فاقد رحم مناسب برای باروری و حمل جنین هستند. این روش پس از چندین دهه کاربرد در سایر کشورها، در جامعه ی ما نیز مطرح شده و مورد استفاده قرار گرفته است. با توجّه به ویژگی های این روش درمانی، چالش های اخلاقی، حقوقی، روان-شناختی و جامعه شناختی چندی در زمینه ی این عمل بروز می کند که نیاز به بررسی های عمیق تری دارد و ممکن است باعث ایجاد نگرانی برای عموم افراد گردد. . این پژوهش بر اساس مطالعات کتابخانه ای و ترجمه مقالات و کتب لاتین گردآوری شده است و پرسش اصلی در این پژوهش، بررسی مسائل و چالش های اخلاقی این فرایند کمک باروری و بررسی روایی و ناروایی آن از دیدگاه مکاتب اخلاقی می باشد. کلید واژه ها: رحم جایگزین، مادر جایگزین، باروری، ناباروری، اخلاق.