هدف از تحقیق حاضر بررسی موانع توسعه فوتبال قهرمانی زنان در ایران و اولویت بندی آنها بود. این پژوهش از نوع توصیفی پیمایشی بود. ابزار اندازه گیری تحقیق یک پرسشنامه محقق ساخته جهت بررسی موانع توسعه فوتبال قهرمانی زنان در ایران شامل 73 سوال بسته بود که سه سطح موانع توسعه فوتبال قهرمانی زنان را که شامل متغیرهای سطح کلان (عوامل فرهنگی و اجتماعی، محیط اقتصادی و محیط سیاسی و حقوقی با 15 سوال)، متغیر سطح میانی شامل( حمایت مالی، ساختار و سازماندهی سیاست های ورزش، میزان مشارکت ورزشی، استعدادیابی، حمایت ورزشی، اماکن و تسهیلات، تدارک مربیان و توسعه مربیگری، رقابت های ملی و تحقیقات علمی با 53 سوال) و متغیر سطح خرد شامل 5 سوال را با مقیاس 5 ارزشی لیکرت اندازه گیری می کرد. روایی پرسشنامه توسط 15 نفر از اساتید خبره مورد تایید و همچنین پایایی پرسشنامه نیز با استفاده از آلفای کرونباخ (94/0=? ) مورد تأیید قرار گرفت. در بخش مصاحبه، جامعه آماری افراد نخبه از جمله مربیان و سرمربیان تیم ملی فوتبال بانوان ایران در رده های مختلف سنی و مربیان طراز اول کشور و بازیکنان ملی و داوران خبره زن به صورت هدفمند انتخاب شدند که تا رسیدن به حد اشباء مصاحبه انجام گرفت که تعداد آنها به 32 نفر رسید و در بخش کمی(پرسشنامه ای) جامعه آماری شامل مربیان و سرپرستان(22نفر)، بازیکنان(150نفر) و داوران لیگ برتر فوتبال بانوان(22نفر) می باشند، با توجه به جامعه آماری بر اساس جدول مورگان از نمونه گیری هدفمند استفاده گردید. برای تجزیه و تحلیل داده ها از روش های آمار توصیفی ( فراوانی، میانگین، درصد و انحراف استاندارد ) برای توصیف متغییرها در جامعه تحقیق و از روشهای آمار استنباطی (کلموگراف-اسمیرنف، کروسکال والیس و فریدمن) برای آزمون فرضیه های تحقیق استفاده شد. نتایج تحقیق نشان داد که سطح میانی با میانگین رتبه3، سطح کلان با میانگین رتبه 98/1 و سطح خرد با میانگین رتبه 02/1 به ترتیب مهمترین موانع توسعه فوتبال قهرمانی زنان ایران را تشکیل دادند. همچنین در بین عوامل سطح کلان مانع فرهنگی، از بین عوامل سطح میانی مانع سازماندهی سیاستهای ورزشی و از بین عوامل سطح خرد گویه نگرش ضعیف به انجام فعالیتهای ورزشی چون فوتبال برای بانوان مهمترین موانع توسعه فوتبال قهرمانی بانوان کشور می باشند. لذا با توجه به اهمیت موارد فوق و نظر به اینکه تاکنون تحقیقی با این ویژگی در کشور انجام نشده، ضرورت انجام این پژوهش احساس گردید تا برنامه ریزان ورزشی(وزارت ورزش) شناخت صحیحی از اولویت های موانع اثرگذار بر توسعه فوتبال قهرمانی زنان به دست آورند.