نام پژوهشگر: مهشید زارع‌زاده

مقایسه اثر تواتر بازخورد خودکنترلی بر اکتساب، یادداری و انتقال یک تکلیف پرتابی در کودکان ده ساله
thesis وزارت علوم، تحقیقات و فناوری - دانشگاه شهید باهنر کرمان - دانشکده تربیت بدنی و علوم ورزشی 1388
  مرتضی حبیبی سیدلری   علیرضا صابری کاخکی

هدف از تحقیق حاضر، بررسی اثر سطوح کنترل بازخورد و تواتر بازخورد بر اکتساب، یادداری و انتقال تکلیف پرتاب کیسه لوبیا در کودکان ده ساله بود. نمونه تحقیق شامل 60 دانش آموز 10 ساله دبستان بوعلی شهر کرمان بود که به روش تصادفی از بین جامعه دانش آموزان 7 تا 12 ساله این دبستان انتخاب شدند و به طور تصادفی در چهار گروه خودکنترل تواتر آزاد، جفت شده تواتر آزاد، خودکنترل تواتر 50% و جفت شده تواتر 50% قرار گرفتند. داده های مورد نیاز دراین تحقیق در سه مرحله 1) اکتساب 2) یادداری با تاخیر و 3) انتقال با تاخیر جمع آوری شد. پیش از شروع آزمون، چشم شرکت کنندگان توسط یک عینک شنای مات بسته می شد تا از دید آنها به منطقه هدف جلوگیری شود. هر شرکت کننده باید در دوره اکتساب 60 کوشش (10 بلوک 6 کوششی) و در هر یک از مراحل یادداری و انتقال 10 کوشش را انجام می داد. جهت مقایسه میانگین امتیازات بدست آمده در بین گروه های مورد مطالعه در مرحله اکتساب از تحلیل واریانس عاملی مرکب ، و در مراحل یادداری با تاخیر و انتقال باتاخیر از آزمون تحلیل واریانس دو طرفه استفاده شد اگر چه اثر کوشش های تمرینی در طی مرحله اکتساب معنادار بود و تمرین باعث کاهش خطا شد اما اثرات متقابل دسته کوشش و کنترل بازخورد؛ دسته کوشش و تواتر بازخورد؛ دسته کوشش، کنترل بازخورد و تواتر بازخورد و اثر اصلی کنترل بازخورد، اثر اصلی تواتر بازخورد و اثر تعاملی کنترل بازخورد و تواتر بازخورد در طی مرحله اکتساب معنی دار نبود. همچنین اثر اصلی کنترل بازخورد، اثر اصلی تواتر بازخورد و اثر تعاملی کنترل بازخورد و تواتر بازخورد در بین گروه های مورد مطالعه در طی مرحله یادداری با تاخیر وهمچنین در طی مرحله انتقال با تاخیر در بین گروه های مورد مطالعه معنی دار نبود. این یافته ها در مرحله اکتساب با تمام مطالعات قبلی موافق بود اما در مرحله یادداری و انتقال با اغلب این مطالعات مغایر بود.

مقایسه تأثیر سطوح مختلف قابلیت شناخت و ارزیابی اجرا بر تنبلی اجتماعی در دو امدادی در بین دانشجویان دختر غیر ورزشکار
thesis وزارت علوم، تحقیقات و فناوری - دانشگاه شهید باهنر کرمان - دانشکده تربیت بدنی و علوم ورزشی 1388
  نجمه بهرامی   علیرضا صابری کاخکی

هدف از انجام این تحقیق مقایسه تأثیر سطوح مختلف قابلیت ارزیابی اجرا بر تنبلی اجتماعی در دو امدادی در بین دانشجویان دختر غیر ورزشکار دانشگاه شهید باهنر کرمان بود. بدین منظور 54 نفر از دانشجویان داوطلب با دامنه سنی 25-19 سال در این تحقیق انتخاب شدند. شرکت کنندگان سه روز قبل از انجام تحقیق با تکلیف دو امدادی آشنا شدند و بلافاصله پرسشنامه انگیزش درونی ریان (2001) را تکمیل کردند. بر اساس نتایج حاصله ، آزمودنی ها به سه گروه 18 نفری همگن از لحاظ انگیزش درونی تقسیم شدند. گروه اول تحت شرایط قابلیت شناخت و ارزیابی پایین از اجرا، گروه دوم در شرایط قابلیت شناخت و ارزیابی بالا از اجرا و گروه سوم در شرایط قابلیت شناخت و ارزیابی پایین از اجرا و همراه با ارائه معیار اجتماعی تکلیف را اجرا کردند.تحقیق در سه روز متوالی انجام شد و هرگروه به طور تصادفی به سه تیم شش نفره تقسیم شدند و سه تیم هر گروه در یک روز تکلیف دوی امدادی به مسافت 180 متر را سه مرتبه انجام دادند. قبل از انجام تکلیف، اعضای هر گروه درسه تلاش ، مسافت 30 متری را به صورت انفرادی دویدند و میانگین سه تلاش آن ها به عنوان رکورد انفرادی خارج از گروه به ثبت رسید. برای همه گروه ها، رکورد کل گروه بر حسب ثانیه بلند اعلام شد و به ثبت رسید. علاوه بر این برای گروه دوم رکورد هر فرد در تیم و برای گروه سوم رکورد کل دو گروه دیگر جهت مقایسه عملکرد گروه با آن ها نیز اعلام شد. از فرمول شاخص تنبلی اجتماعی جهت بررسی بروز یا عدم بروز تنبلی اجتماعی درگروه ، از آزمون t همبسته جهت مقایسه اجرای انفرادی در خارج و داخل گروه و از آزمون anova یک طرفه جهت مقایسه اجراهای سه گروه استفاده شد. محل اختلاف میانگین ها با آزمون تعقیبی توکی مورد بررسی قرار گرفت. نتایج به دست آمده در سطح معنی داری05 /0≥p مورد آزمون قرار گرفتند. نتایج حاکی ازکاهش معنادار اجرای انفرادی درگروه نسبت به اجرای فردی در خارج از گروه درگروه اول بودکه نشان دهنده بروز تنبلی اجتماعی است. نتایج افزایش معنادارعملکرد درگروه نسبت به اجرای انفرادی خارج از گروه را درگروه دوم نشان می­دهد، این بدان معنی است که تنبلی اجتماعی در گروه بروز نکرده است. بین اجرای انفرادی خارج و داخل گروه در گروه سوم تفاوت معنی دار وجود نداشت. بین میانگین اجرای سه گروه تفاوت معنی دار وجود داشت؛ به طوری که گروه قابلیت شناخت پایین از اجرا دارای میانگین بیشتری نسبت به دو گروه دیگر بود که این تفاوت معنی دار بود.بین اجرای گروه دوم و سوم تفاوت معنادار نبود.

تاثیر شاخص های دشواری بر میزان دقت و سرعت ضربه ی فورهند تاپ اسپین بازیکنان ماهر تنیس روی میز
thesis وزارت علوم، تحقیقات و فناوری - دانشگاه شهید باهنر کرمان - پژوهشکده تربیت بدنی و علوم ورزشی 1392
  مهدیه رضائی حسین آباد   مهشید زارع زاده

هدف از تحقیق حاضر بررسی شاخص های دشواری بر میزان نمرات دقت و سرعت ضربه تاپ اسپین فورهند در ورزشکاران دختر ماهر تنیس روی میز می باشد. به همین منظور تعداد 30 نفر ورزشکار تنیس روی میز استان کرمان که بر اساس جدول امتیاز دهی هیئت تنیس روی میز کرمان دارای بالاترین امتیاز بودند، در دامنه ی سنی 15 تا 24 سال با استفاده از نمونه های در دسترس انتخاب شدند و سپس با استفاده از تکنیک تاپ اسپین فورهند به توپ هایی که توسط دستگاه توپ انداز پرتاب می شد، پاسخ دادند. در این مطالعه سه شاخص دشواری تعریف شده بود (id= 5, 4a, 4b). اجرای آزمون به صورتی بود که آزمودنی ها در سه بلوک 25 کوششی که هر بلوک مشخصه یکی از این شاخص های دشواری بود، انجام می دادند و از بازیکنان خواسته شد با سریع ترین و دقیق ترین حالت ممکن ضربه بزنند. در این تحقیق ابتدا نرمال بودن داده ها با استفاده از آزمون k-sمشخص، و سپس از تحلیل واریانس مکرر جهت مقایسه درون گروهی استفاده شد. نتایج حاصل از آزمون تحلیل واریانس مکرر نشان داد که تفاوت معناداری بین نمرات دقت و سرعت ضربه تاب اسپین فورهند آزمودنی ها در بلوک ها با شاخص دشواری متفاوت وجود دارد، به طوری که دقیق ترین و سریع ترین ضربه ها مربوط به بلوک سه بود که شاخص دشواری آن به صورت دامنه 176 سانتی متر و پهنای هدف 22 سانتی متر بود. به طور کلی می توان گفت که نمرات دقت و سرعت در ضربه تاپ اسپین فورهند ورزشکاران تنیس روی میز بیشتر تحت تاثیر پهنای هدف قرار دارد.