هدف هنرمند در هنر پرداختن به آفرینش هنری و بیان نگرش ها و ارزش ها، فرانمایی عواطف و احساسات یا ابراز تمایلات نا آگاهانه است.آنچه ابراز میشود احساسات یا ابراز تمایلات خود آگاه و نا خودآگاه است که با انتقال مستقیم یا خیال پردازی مشترک از سوی مخاطب دریافت می شود ..با این وجود برای انتقال ایده ها و نگرش و ارزش ها در هنر کاربردی طراحی پارچه استفاده از سیستم رنگرزی پلی کروماتیک(چند رنگی) که یک سیستم صنعتی هنری است را انتخاب کردیم..سیستم مذکور یک روش چند رنگی است که در طی این پروسه پارچه چندین رنگ می شود و طرح هایی را به وجود می آورد که شبیه به سیستم چاپی می باشد و نیاز به یک ماشین رنگرزی دارد که قابلیت استفاده از چندین محلول رنگ را در مخزن های مجزا داشته باشد.بنابراین پس از تحقیقات ما را بر آن داشت که با ساخت آزمایشگاهی یک دستگاه طراحی پارچه هایی را انجام دهیم که از سیک انتزاعی پیروی میکند.در این تحقیق کوشیدیم که نشان دهیم یک طراح پارچه چگونه با استفاده از بداهه سازی و خلاقیت های ذهنی نقش هایی را در حین عملیات تولید پارچه به وجود می آورد که شبیه به سیستم چاپ باشد اما نیاز با شابلون و میز شابلون و و نرم افزار های مربوط به این سیستم را نداشته یاشد.همچنین بتواند طرح های انتزاعی که باطل کردن یک شکل قابل مشهود میباشد را به طور مکرر و تخمینی تکرار کند.با توجه به پژوهش که یک روش تجربی است ،پس آزمایشات لازم به این نتیجه رسیدیم که این پروسه قابل اجرا و جدید میباشد .و میتواند پارچه هایی را شبیه به سیتم چاپ به صورت یک رو و دورو به وجود آورد و صرف عملیات پر هزینه چاپ با شابلون های متعدد و یا سیکل های مکرر رنگرزی جلوگیری کند و سبب ایجاد طرح های انتزاعی شود.

امروزه دقت و سرعت در طراحی پارچه و لباس دارای اهمیت بسزایی می باشد و لذا تولیدکنندگان برای حفظ استمرار تولید و افزایش سرعت ترجیح می دهند، از روش های کم هزینه و کارآمد برای تولید پارچه مدنظر استفاده کنند. از آن جا که روش های دستی برای طراحی پارچه های استتاری از دقت کم و امکان خطای زیادی برخوردارند و بسیار سخت و زمان بر است ، در نتیجه روش های رایانه ای با استفاده از الگوریتم های تکاملی ( فراابتکاری) می تواند کمک بزرگی برای تسهیل ایجاد طرح های استتاری و افزایش سرعت در طراحی پارچه باشد. این الگوریتم ها به ویژه الگوریتم ژنتیک در صنعت طراحی پارچه و لباس کاربرد بسیاری دارند از جمله این کاربردها در زمینه پوشاک می توان به چیدمان مارکر، بهینه سازی خط تولید و نرم افزارهای کمک طراحی لباس اشاره کرد. در این راستا پردازش تصویر با استفاده از الگوریتم های فرا ابتکاری می تواند روش مفیدی را برای دستیابی به این هدف ارائه دهد. در این پژوهش با استفاده از روش خوشه بندی k-means تصاویر ورودی کاهش رنگ داده می شوند، پس از آن طرح استتاری با توجه به رنگ های ایجاد شده، توسط الگوریتم ژنتیک نیمه خودکار تولید می شود، سپس برازندگی تعدادی از طرح ها توسط کاربر ارزیابی می گردد. نتایج نشان می دهد که در اکثر تصاویر ارائه شده توسط الگوریتم ژنتیک نیمه خودکار به کاربران، میزان برازندگی بالایی به دست آمده و نرم افزار ارائه شده قابلیت ایجاد طرح استتاری را دار می باشد .