ایمنی در تردد وسایل نقلیه یکی از اصولی ترین مبانی در مهندسی ترافیک و برنامه ریزی حمل و نقل است. طراحی راه یکی از فاکتورهای اساسی تاثیرگذار روی رفتار راننده و ایمنی می باشد. در این پژوهش تاثیر ترکیب سه المان عرض شانه راه، وجود و عدم وجود گاردریل و طرح هندسی راه (قوس های افقی)، در دو حالت روز و شب، بر رفتار رانندگان اتوبوس در راه دو خطه بررسی شد. برای بررسی تاثیر این سه المان نام برده، سناریویی با 12 بخش مختلف طراحی گردید. برای جمع آوری اطلاعات مورد نیاز، با استفاده از شبیه ساز رانندگی اتوبوس (bi 301 full) از 56 راننده اتوبوس آزمون به عمل آمد. نتایج نشان می دهند که وجود گاردریل سبب افزایش مشغله فکری به راننده و تمرکز راننده می شود. رانندگان برای کم کردن مشغله فکری، سرعت را کم کرده و فاصله خود را از گاردریل افزایش می دهند. همچنین هر چه گاردریل به جاده نزدیکتر باشد قدرت مانور راننده کمتر شده و راننده با نزدیک شدن به خط وسط راه سعی در افزایش قدرت مانور و کاهش احتمال برخورد با گاردریل دارد. این واکنش احتمال تصادف شاخ به شاخ را افزایش می دهد. در حالت وجود گاردریل عرض شانه ها تاثیر مشخصی بر مقدار سرعت و موقعیت اتوبوس نسبت به خط وسط جاده دارند. زمانی که در طول مسیر گاردریل وجود ندارد از تاثیر مفید عرض شانه ها بر رفتار راننده به مقدار زیادی کاسته می شود. میزان تغییرات سرعت و فاصله از خط وسط با تغییر عرض شانه راه در حالت شب، به علت پایین بودن سرعت و بالا بودن مشغله فکری به علت نبود نور کافی، کمتر از حالت روز می باشد. از هندسه راه می توان برای کاهش سرعت استفاده کرد. همچنین نتایج نشان می دهند که کنترل عرض شانه راه و جایگذاری گاردریل، یک روش مناسب برای کنترل سرعت و موقعیت وسیله نقلیه در خط باشد. در پایان با استفاده از مدل رگرسیون غیرخطی، مدلی برای پیش بینی نحوه حرکتی (فاصله چرخ از خط وسط) در حالات مختلف طرح هندسی مسیر، برای وسایل نقلیه سنگین ارائه گردید.

روسازی بتنی می¬تواند برای ساخت راه¬ها ، فرودگاه¬ها ، خیابان¬های درون شهری ، توقفگاه¬های روباز ، محوطه¬های صنعتی و انواع دیگر کفسازی¬ها به کار رود. چنانچه روسازی¬های بتنی با مصالح با دوام و پایدار طراحی و ساخته شوند می¬توانند دهه¬های زیادی را بدون هیچ تعمیری و یا با تعمیر اندک مورد استفاده قرار گیرند. بتن حتی در صورت دارا بودن هزینه¬های ابتدایی بالاتری نسبت به آسفالت به دلیل عمر بیشتر و هزینه¬های تعمیر و نگهداری کمتر در کل می¬تواند دارای هزینه چرخه عمر کمتری باشد. روسازی¬های بتنی ، دارای سختی خمشی نسبتا بالایی بوده و بارهای خارجی را با حداقل تغییر شکل روسازی در سطح نسبتًا وسیعی به خاک بستر منتقل می¬کنند . از طرف دیگر روسازی¬های بتنی در جاده¬های با حجم ترافیک بالا و سنگین ، تونل¬ها ، پل¬ها و یا در بارگذاری¬های سریع و مقطعی ، مانند فرودگاه¬ها ، پارکینگ¬ها ، گاراژها ، کف کارخانجات و … استفاده می¬شود . در این تحقیق سعی شده به بررسی رفتار روسازی¬های بتنی با استفاده از روش اجزا محدود پرداخته شود و مقادیر تنش و نیروهای بحرانی در دال بتنی در نقاط مختلف و روند توسعه و گسترش تنش¬ها در دال را مورد بررسی قرار داده و همچنین عملکرد میلگرد¬های داول و نقش آنها در روسازی بتنی را مورد مطالعه قرار گرفت و نتایج بدست آمده نشان داد که با افزایش مقاومت فشاری بتن ، تغییرمکان ماکزیمم خاک بستر و دال بتنی کاهش می¬یابد و نیز با افزایش سختی و مدول الاستیسیته خاک بستر تغییر مکان خاک بستر و دال بتنی کاهش می¬یابد. همچنین نحوه عملکرد این خاک¬ها بعد از تثبیت با سیمان و¬ آهک که به افزایش مدول الاستیسیته و سختی خاک بستر می¬انجامد مورد بررسی قرار گرفت.