از جمله مباحث مطرح شده پیرامون مسائل اقتصادی- اجتماعی روستاها، بحث بازارهای مختلف و نحوه مبادلات با آنها می¬باشد که می¬¬توانند تحولی بنیادین در کارکرد، تولید، اشتغال و در نهایت تغییر ساختار اقتصادی – اجتماعی روستاها ایجاد کنند. امروزه روستاییان به دلایلی از جمله: نبود کانون¬های مشابه داد¬ و ستد شهری در روستاها، دوری نقاط روستایی از شهرها، نبود راه¬های ارتباطی مناسب میان شهر و روستا، عدم بازاریابی مناسب و وجود دلالان و واسطه¬ها، به فروش محصولات خود در بازارهای جاده¬ای می پردازند. با این دیدگاه هدف پژوهش حاضر، شناسایی اثرات بازارهای جاده¬ای بر پایداری اقتصادی- اجتماعی روستاهای منطقه سیستان می¬باشد. روش تحقیق در این پژوهش به صورت توصیفی- تحلیلی، مبتنی بر مطالعات کتابخانه¬ای- میدانی (پرسشنامه) و جستجو در پایگاه¬های اینترنتی می¬باشد. که برای تجزیه و تحلیل داده¬ها از آزمون¬ آماری نرم¬افزار spss و برای تحلیل داده¬های مکانی از نرم¬افزار arcgis10 استفاده شده است .متناسب با نتایج آزمون کروسکال والیس و سطح معناداری کمتر از 0/05 به تفاوت معناداری بازارهای جاده ای بر پایداری اقتصادی و اجتماعی روستاهای منطقه سیستان پی برده شد. همچنین با توجه به یافته¬های پژوهش، در بین شاخص¬های اقتصادی روستاهای چلستعلی و علیم به ترتیب با میانگین 3/75 و 2/69 و در بین شاخص¬های اجتماعی روستاهای خالق داد و نورمحمد یوسف با میانگین های 3/26 و2/64از بیشترین و کمترین سطح پایداری برخوردار می¬باشند. در مجموع نتایج پژوهش حاکی از آن است که بازارهای جاده¬ای سبب پایداری اقتصادی- اجتماعی روستاهای منطقه مورد مطالعه شده است.