تحقیق حاضر به منظور گردآوری شواهدی در خصوص اثر ساختار مالکیت بر سطح معاملات با اشخاص وابسته در شرکت های پذیرفته شده در بورس اوراق بهادار تهران انجام شده است. تاکنون شواهد تجربی برای ارائه تصویری روشن از انگیزه معاملات با اشخاص وابسته در ایران ارائه نشده است. در صورت وجود رفتار فرصت طلبانه در معاملات، انتظار می رود که سطح معاملات با اشخاص وابسته با متغیرهای تمرکز مالکیت و توازن کنترل رابطه داشته باشد. لذا متغیرهای تمرکز مالکیت و توازن کنترل تعیین و سپس رابطه آنها با سطح معاملات با اشخاص وابسته مورد بررسی قرار گرفت. نمونه مورد بررسی شامل 85 شرکت طی دوره زمانی ساالهای 1382 الی 1391 برای شرکت های پذیرفته شده در بورس اوراق بهادار تهران بود. آزمون فرضیه ها نشان داد که سطح معاملات با اشخاصوابسته دارای رابطهمعناداری با متغیرهای تمرکز مالکیت و توازن کنترل می باشد.به نحوی که افزایش تمرکز مالکیت و کاهش توازن کنترل منجر به افزایش سطح معاملات با اشخاص وابسته خواهد شد. همچنین، متغیرهای کنترلی اندازه شرکت و بازده دارایی ها دارای رابطه مثبت و معنادار با سطح معاملات با اشخاص وابسته می باشند.