این مطالعه با هدف بررسی تأثیر سبک های رهبری تبادل گرا و تحول گرا بر عملکرد شغلی کارکنان ستاد سازمان مالیاتی کشور انجام شد. بدین منظور، تعداد 200 نفر از کارکنان ستاد سازمان مالیاتی کشور از بین جامعه آماری با استفاده از فرمول کوکران به عنوان جامعه نمونه انتخاب و با روش نمونه گیری تصادفی پرسشگری شدند. ابزار پرسشگری نیز شامل یک پرسشنامه استاندارد سنجش سبک های رهبری با 36 گویه و یک پرسشنامه استاندارد سنجش عملکرد شغلی با 60 گویه بود. تجزیه و تحلیل داده های از طریق نرم افزار spss20 انجام شد. نتایج نشان داد که جامعه مورد مطالعه ما یک جامعه میانسال با سابقه کاری بیش از 21 سال و دارای مدرک کارشناسی بودند که اکثراً نیز مدرک حسابداری داشته و متاهل بودند. عملکرد شغلی کارکنان مورد مطالعه بالا بوده و بطور میانگین بالای امتیاز 4 بودند. از دید آنها از میان دو سبک رهبری تحول گرا، تبادل گرا، اکنون سبک رهبری تبادلگرا بیشتر در سازمان مالیاتی دیده می شود. پس از آن سبک رهبری تحول گرا در رتبه بعدی قرار داشت. این در حالیست که نتایج همبستگی و تحلیل رگرسیون نشان داد که سبک رهبری تحول گرا دارای بیشترین تأثیر و مهمترین عامل بهبود عملکرد شغلی کارکنان است. بطور کلی از دیدگاه کارکنان، سبک های رهبری تحول گرا و تبادل گرا کمی بالاتر از حد متوسط و گاهی اوقات در سازمان اجرا می شوند. این در حالیست که به ترتیب سبک رهبری تحول گرا،تبادل گرا دارای بیشترین همبستگی مثبت با عملکرد شغلی کارکنان بودند. نتایج حاصل از تحلیل رگرسیون نیز نشان داد که کلیه فرضیات مورد پژوهش مورد تأیید قرار گرفت و بطور خلاصه سبک رهبری تحول گرا با تمامی ابعادش بر عملکرد شغلی تأثیر معناداری دارند. همچنین سبک رهبری تبادل گرا نیز با تمامی ابعادش بر عملکرد شغلی تاثیر معناداری داشت.