نام پژوهشگر: قربان محمدعلی‌نژاد

شبیه سازی و انجام جوش سرد بین بامپهای ایندیمی سنسور مادون قرمز و آی سی مربوطه
thesis وزارت علوم، تحقیقات و فناوری - دانشگاه مازندران - دانشکده فنی و مهندسی 1388
  جواد خوش نظر   قربان محمدعلی نژاد

بسته بندی قطعات از طریق جوش دادن اتصالات آرایه ای بطور گسترده در صنایع تولید انواع دوربینهای تجاری و نظامی، سیستمهای میکروالکترومکانیکال، حافظه ها و قطعات میکروالکترونیک مورد استفاده قرار می گیرد. حرکت فناوریهای نو بسمت کوچک سازی محصولات در راستای کاهش هزینه تولید و افزایش کارایی محصول، فرآیندهای مونتاژ را دگرگون ساخته است. و هم اکنون تحقیقات زیادی برای بسط و توسعه روشهای مونتاژ اینگونه محصولات در سطح مراکز علمی و پژوهشی دنیا در حال انجام است. در این پژوهش روشهای مختلف مونتاژ تحت عنوان فلیپ چیپ برای ایجاد اتصال الکتریکی قوی بین دو جزء اصلی یک نوع آشکارساز مورد بررسی قرار گرفته است. و یک روش مناسب برای این هدف انتخاب شده و پارامترهای آن بررسی و بهینه سازی شده است. همچنین تنشهای مکانیکی و حرارتی القاء شده به اتصالهای ایجاد شده بر اثر فوق سرمایش بروش المان محدود و با استفاده از نرم افزار ansys تحلیل شده است. و روند تاثیر پارامترهای هندسی اجزاء آشکار ساز بر تنشهای مذکور مشخص شده است. روش پیوند زنی فشاری-حرارتی بدلیل سادگی و استفاده از دما و فشار پایین و در نتیجه افزایش بازدهی در تولید، بعنوان روش مطلوب برای مونتاژ این نوع محصول در نظر گرفته شد. برای شکل دادن بامپها که واسطه جوش است. دو روش لایه نشانی الکتروپلیتینگ و تبخیر از نظر قابلیت آنها در ایجاد بامپ با یکنواختی بهتر مقایسه شدند که روش تبخیر نتیجه بهتری ارائه داد. سپس یکسری نمونه برای بررسی اثر دما و فشار و همچنین اثر ضخامت لایه اکسید روی استحکام جوش، جوش داده شدند. همچنین اثر مدت زمان آنیل کردن بر استحکام جوشها و تاثیر دمای جوشکاری روی مقاومت الکتریکی بامپها مورد مطالعه قرار گرفت. نتایج حاصل از جوشکاری بروش فشاری-حرارتی نشان داد که هیچ اتصال محکمی در دماهای زیر دمای آستانه نمی تواند حتی اگر فشار زیادی بر آن وارد شود تشکیل شود. با افزایش دما به بالاتر از دمای آستانه، استحکام برشی با سرعت زیادی افزایش می یابد. در واقع دما باعث فعال شدن حرارتی سطح فلز شده و انرژی لازم برای از هم گسیختن لایه مانع را فراهم میکند. در اینصورت با اعمال فشار، شرایط برای تاثیر متقابل اتمی اتصال فراهم می شود. همچنین با افزایش فشار جوشکاری، بدلیل گسترش سطح موثر اتصال از طریق کاهش ضخامت لایه مانع, استحکام افزایش می یابد. در یک نمونه با افزایش فشار جوشکاری از 160 به g/mm2 480 استحکام جوش از g/mm2 1.2 به 92 ارتقا یافت. عملیات تابکاری با فعال ساختن فعل و انفعالات نفوذ, فاز جدیدی در فصل مشترک ایجاد کرده و با برطرف کردن نواقص جوش، استحکام آن را باندازه قابل توجهی ارتقا می دهد. با افزایش دمای جوشکاری از °c 40 به °c 100 ، مقاومت الکتریکی جوش حدود 30% کاهش پیدا کرد. زیرا دما, قابلیت تغییر شکل لایه های سطحی را افزایش داده و سطح جدید بیشتری را در معرض تماس قرار می دهد و بدین ترتیب سطح اتصال موثر افزایش می یابد. در مبحث شبیه سازی، توزیع حرارت در ساختمان آشکارساز پس از اعمال بار حرارتی (c °200 - ) بدست آمد و سپس تنشهای ناشی از توزیع حرارت در محل اتصال جوشها و همچنین روی تراشه محاسبه گردید است

بررسی راندمان ماشین کاری تخلیه الکتریکی با افزودن پودر نانوذره به دی الکتریک در حضور میدان مغناطیسی
thesis وزارت علوم، تحقیقات و فناوری - دانشگاه صنعتی (نوشیروانی) بابل - دانشکده مهندسی مکانیک 1393
  ثمین صادقیان   حمید باصری

یکی از روشهای ماشین کاری مدرن، ماشین کاری تخلیه الکتریکی می باشد که ماهیتی ترموالکتریکی دارد و در آن هیچگونه تماسی بین ابزار و قطعه برقرار نمی شود. از این روش در ماشین کاری قطعات سخت، بدون محدودیت در سختی آنها، و تولید اشکال پیچیده استفاده می شود و بطور قابل توجهی در صنایع قالب سازی کاربرد دارد. در این فرآیند، آلودگی ها و براده ها در محل ماشین کاری جمع می شوند و سبب اختلال در شرایط ماشین کاری شده و راندمان ماشینکاری را کاهش می دهند. بنابراین باید براده ها از محل ماشین کاری دور شوند. از طرفی با توجه به استفاده از این روش در صنایع پیشرفته، همواره بهبود نرخ باربرداری و زبری سطح قطعه کار مورد توجه بوده است. در این پایان نامه، تاثیر اضافه کردن نانوپودر tio2 و چرخش ابزار در ماشین کاری تخلیه الکتریکی در حضور میدان مغناطیسی مورد مطالعه قرار گرفت و اثر پارامترهایی شامل درصد اختلاط پودر در دی الکتریک، انرژی جرقه و سرعت چرخش ابزار بر روی نرخ باربرداری، نرخ فرسایش ابزار و زبری سطح بررسی گردید. نتایج بدست آمده نشان داد که این روش تآثیر مثبتی روی نرخ باربرداری و زبری سطح قطعه کار دارد. اضافه کردن پودر، با افزایش فاصله بین ابزار و قطعه کار و خروج راحت تر براده ها از محل ماشین کاری، تعداد پالس های غیر طبیعی را کاهش و نرخ باربرداری را افزایش داده است. از طرفی با خروج براده ها، از ذوب مجدد آنها و قرار گرفتن آنها روی سطح قطعه کار جلوگیری شده و زبری سطح بهبود می یابد. در این پژوهش بالاترین نرخ براده برداری در سرعت چرخش ابزار 200 دور بر دقیقه، انرژی جرقه بالا و درصد اختلاط پودر 1 گرم بر لیتر رخ داده است.