شهر کرج به دلیل موقعیت جغرافیایی، نزدیکی به پایتخت و انتخاب آن به عنوان مرکز استان البرز دارای جاذبه مهاجرت بالایی می باشد. مهاجران تازه وارد به دلیل عدم توانایی در پرداخت هزینه های اجاره یا تملک واحدهای مسکونی رسمی ناگزیرند در سکونتگاه های غیررسمی اسکان یابند. اغلب ساکنان سکونتگاه های غیررسمی دارای درآمد ناچیز و جزو طبقات پایین جامعه هستند. به همین دلیل سرمایه اجتماعی در این سکونتگاه ها در سطح بسیار پایینی بوده است. از این رو بر آن شدیم در این تحقیق به بررسی نقش سرمایه اجتماعی در ساماندهی سکونتگاه های غیررسمی خط 4حصار (محله های عباس آباد و الموت) واقع در حاشیه شهر کرج بپردازیم که دارای معضلاتی همچون عدم اشتغال، عدم مشارکت مردم محلی و فقدان امنیت و آرامش به عنوان مشکلات اصلی شناخته شده در این محلات می باشد. جامعه آماری هر دو محله شامل 2000 نفر جمعیت و 300 خانوار می باشد. حجم نمونه براساس روش کوکران 70 نفر و به صورت تصادفی انتخاب شد. همچنین به این دلیل که این تحقیق به دنبال یافتن یک سری عوامل در هر چه بهتر پیاده کردن پروژه های ساماندهی و شناسایی علل شکل گیری سکونتگاه های غیررسمی محله های مورد مطالعه می باشد، جامعه آماری دیگری شامل کارشناسان برنامه ریزی شهری شهرداری منطقه 11 کرج می باشد در نظر گرفته شد و با استفاده از روش دلفی تعداد 15 پرسشنامه به صورت تصادفی در بین آنان توزیع گردید. داده های پرسشنامه در محیط نرم افزاری spss و از طریق 3 آزمون تی تک نمونه ای، تی دو نمونه مستقل و آزمون رگرسیون مورد تجزیه و تحلیل قرار گرفتند. نتایج تحقیق حاکی از آن است که هر دو فرضیه 1- به نظر می رسد سرمایه های اجتماعی در ساماندهی سکونتگاه های غیررسمی شهر کرج (محله های عباس آباد و الموت حصار) تأثیر گذار است. 2- به نظر می رسد عوامل شناخته شده بر موفقیت پروژه های ساماندهی سکونتگاه های غیررسمی شهر کرج (محلات عباس آباد و الموت حصار) موثر است، با احتمال بالای 95 درصد تأیید گردید. بنابراین برای برون رفت از این مسأله پیشنهاد می گردد که ضمن اصلاح ضوابط شهرداری در خصوص سکونتگاه های غیررسمی، مشارکت دو سویه بین مردم محلی و دستگاه های اجرایی مربوطه در اجرای طرح ها، سیاست های حمایتی دولت در اعطای تسهیلات صدور مجوز ساخت و ساز در این مناطق، زمینه ساماندهی سکونتگاه های غیررسمی شهر کرج (محله های عباس آباد و الموت حصار) را فراهم سازد.