نام پژوهشگر: امیر سفیدجان

تحلیل زیبایی شناختی غزلیات حسین منزوی
thesis وزارت علوم، تحقیقات و فناوری - دانشگاه مازندران - دانشکده علوم انسانی و اجتماعی 1393
  امیر سفیدجان   مسعود روحانی

پایان نامه حاضر تحقیقی است تحت عنوان تحلیل زیبایی شناختی غزلیات حسین منزوی ، که جهت بررسی جنبه های گوناگون عناصر زیبایی شناختی در غزلیات این شاعر معاصر که در سال های اخیر آثارش مقبول طبع عام و خاص واقع شده است، تهیه و تنظیم گردیده است. روش کار این پایان نامه کتابخانه ای است بدین ترتیب که ابتدا ابیات مطالعه و شماره گذاری می شود تا در ارجاع دادن مشکلی ایجاد نشود، سپس مطالب در سه بخش مجزا فیش برداری و مطالب هر بخش دسته بندی شد تا در شرح مبسوط مطالب ، نظم منطقی مشاهده شود.تحقیق حاضر در پنج فصل تقسیم بندی و تنظیم شده است. در فصل اول کلّیّات ، فصل دوم موسیقی شعر شامل عروض و قافیه و ردیف ، فصل سوم بیان حاوی تشبیه ، استعاره ، کنایه و مجاز ، فصل چهارم بدیع در بردارنده ی آرایه های لفظی و معنوی بررسی و تحلیل گردید و در فصل پنجم ماحصل و نتایج پژوهش مشاهده می گردد.در فصل موسیقی شعر حاصل بررسی ها چنین بود که بحر مضارع مثمن اخرب مکفوف محذوف « مفعول فاعلات مفاعیلن فاعلن» که دومین وزن پر کاربرد شعر فارسی است و بسامد بالایی نیز در شعر حافظ دارد بیشترین کاربرد را در غزلیات منزوی دارد.غزل ها بیشتر مردّف می باشند و ردیف فعلی بیشترین بسامد را دارا می باشد. در فصل بیان بخش تشبیه مشاهده شد که تشبیه بلیغ کاربرد بالایی دارد و تشبیه حسی به حسی بالاترین بسامد را داراست. در استعاره با کاربرد بسیار بالای استعاره ی مکنیه مواجه ایم که بسامد بیشتری نسبت به استعاره مصرحه دارد.کنایه ها بیشتر از نوع ایما می باشد و در بخش مجاز علاقه های جزئیه و کلیه و محلیه کاربرد بالاتری نسبت به سایر علاقه های مجاز دارد.در فصل بدیع آرایه های جناس ، واج آرایی و تلمیح و مراعات نظیر کاربرد بالاتری دارند و آرایه های لفظی و معنوی نیز هرچند به صورت محدودتری به کار رفته اند. ولی بر زیبایی شعر وی افزوده اند.