مشارکت عمومی- خصوصی، در دهه اخیر به عنوان رویکردی جدید در سیستم های اجرای پروژه، پای به عرصه وجود نهاده و بعنوان راهکاری برای نجات پروژه های ساخت شهری از فرو رفتن در مجادلات فنی، مالی و حقوقی مطرح گردیده است. در تحقیق حاضر، معیارها و عوامل موثر بر موفقیت مشارکت عمومی- خصوصی در پروژه های ساخت ابنیه شهری با تکیه بر روش مرکب (توصیفی- تحلیلی و همبستگی) مورد بررسی قرار گرفت. در روش مذکور، بر پایه مطالعات اسنادی و کتابخانه ای و متعاقب آن، با بهره گیری از مطالعات میدانی (بررسی نمونه موردی، مصاحبه با خبرگان و توزیع پرسشنامه) تلاش گردید تا ضمن کشف متغیر های تحقیق، روابط بین آنها نیز مورد بررسی قرار گیرد. در این راستا به کمک آمارهای توصیفی و استنباطی (پارامتریک و ناپارامتریک) و تحلیل های "همبستگی عاملی" و" پارتو"، فرضیه های تحقیق از طریق نرم افزار "اس پی اس اس" مورد آزمون قرار گرفته و تحلیل گردیدند. در مجموع، 48 عامل از مطالعات کتابخانه ای و پیمایش میدانی مستخرج گردیدند اما بدلیل محدودیت های پیمایشی (زمان، هزینه و کیفیت پیمایش) با نظر خبرگان، 17 عامل بعنوان عوامل برتر موثر بر موفقیت مشارکت عمومی- خصوصی انتخاب گردیده و در تحلیل آماری قرار گرفتند. عوامل 17 گانه بر مبنای آزمون های توصیفی، استنباطی و پارتو تجزیه و تحلیل گشته و منجر به رتبه بندی عوامل و شناسایی عوامل بحرانی (پارتو) گردید. بر این اساس، عامل های "تسهیم وتوزیع عادلانه ریسکهای پروژه بین شرکای پروژه"، "ایجاد روحیه پیروزی و حس برد- برد در بین اعضای تیم مشارکت"، "ایجاد همکاری و اتحاد دراز مدت بین شرکاء" و "انتخاب سیستم مناسب تامین مالی و اجرای پروژه" بعنوان عوامل پارتو تعیین گردیدند. در ادامه معیارهای موثر بر موفقیت مشارکت عمومی- خصوصی با تکیه بر تحلیل همبستگی عاملی و پارتو مورد تجزیه وتحلیل قرار گرفتند. بر این اساس عوامل 17 گانه در قالب 4 معیار: "ریسک"، "سازمانی"، "فرایندی" و "قراردادی" دسته بندی گردیده و با نگاشت آنان در تحلیل پارتو، معیارهای"ریسک" و "قراردادی" بعنوان معیارهای اساسی (پارتو) موثر بر موفقیت مشارکت عمومی- خصوصی تعیین گردیدند.