نام پژوهشگر: امیر مهدوی زفرقندی

بررسی دیدگاه دانشجویان ایرانی زبان انگلیسی نسبت به بازخورد تصحیحی موثر با توجه به اضطراب کلاسی
thesis وزارت علوم، تحقیقات و فناوری - دانشگاه گیلان - دانشکده ادبیات و علوم انسانی 1393
  داود عابدی   امیر مهدوی زفرقندی

چکیده بررسی دیدگاه دانشجویان ایرانی زبان انگلیسی نسبت به بازخورد تصحیحی موثر با توجه به اضطراب کلاسی آنها داود عابدی مطالعات درباره نگرش زبان آموزان ایرانی درباره روش های موثر تصحیح خطا در پیشینه ادبی این موضوع فراوان هستند، با وجود این تعداد اندکی به بررسی این موضوع با توجه به اضطراب کلاسی افراد پرداخته اند. برای پر کردن این خلأ (تحقیقی)، این مطالعه نظرسنجی تلاش کرد از زوایای مختلف به بررسی این موضوع بپردازد. به همین منظور، 200 فراگیر ایرانی زبان انگلیسی از دو موسسه در اردبیل در این تحقیق شرکت کردند. سن آنها از 15 تا 25 سال و مهارت زبانی آنها از سطح متوسط تا سطح پیشرفته متغیر بود. شرکت کنندگان به دو گروه اضطراب بالا و اضطراب پایین تقسیم شدند. برای تحکیم اعتماد به یافته های مطالعه، از روایی روش شناختی، که به استفاده بیشتر از یک روش برای جمع آوری داده اطلاق می شود، استفاده شد. علی الخصوص، یک پرسشنامه بازخورد، یک پرسشنامه اضطراب و یک چک لیست مشاهده کلاسی استفاده شدند تا داده این مطالعه را جمع آوری کنند. از آنجا که تحقیق حاضر مربوط به مطالعه گروه های غیر ملموس یا غیرقابل دستیابی از افراد بود، شرکت در این مطالعه داوطلبانه و هدفمند بود. یعنی روش نمونه گیری اتخاذ شده در این مطالعه نمونه گیری تصادفی بود. داده جمع آوری شده با این رویکرد چند روشی با استفاده از تکنیک های آماری توصیفی و آزمون مجذور کا به طور تحلیلی و استنباطی مور تحلیل قرار گرفت. نتایج نشان دادند که با توجه به نگرش زبان آموزان درباره، اکثر زبان آموزان ترجیح می دادند که به محض اینکه مرتکب خطا می شوند بازخورد تصحیحی را دریافت کنند، و مهمترین نوع خطایی که آنها ترجیح می دادند اصلاح شود، خطاهای جدی گفتاری بودند. در رابطه با روش تصحیح خطا، انها می خواستند که بازخورد تصحیحی را به جای عینی به طور ضمنی دریافت کنند. با توجه به مستقیم یا غیر مستقیم بودن بازخورد تصحیحی، نتایج نشان دادند که بازخورد مستقیم به طور عمده در این بافت مورد استفاده قرار می گرفت. با توجه به نگرش های زبان آموزان درباره تصحیح خطای شفاهی، نتایج نشان دادند که به لحاظ آماری تفاوت های معناداری بین فراگیران با اضطراب بالا و فراگیران با اضطراب پایین در رابطه با روش های تصحیح خطا وجود دارد. نتیجه این مطالعه این است که معلمین باید نگرش ها و تفاوت های فردی فراگیران همانند اضطراب را در هنگام تصحیح کردن خطای شفاهی آنها مد نظر داشته باشند. همچنین آنها باید بازخورد تصحیحی را به شیوه ای تسهیل کننده ارائه دهند تا دانش آموزان تشویق شده و تا حد امکان بهتر یاد بگیرند. واژگان کلیدی: دیدگاه؛ اضطراب کلاسی؛ بازخورد تصحیحی؛ دانشجویان ایرانی زبان انگلیسی