در تمام طول تاریخ معماری ، طراحان همواره در صدد پاسخ¬گویی به شرایط اقلیمی بوده¬اند، حتی در معماری به اصطلاح " بدوی " طراحی اقلیمی دارای بیان دقیق و استادانه¬ای بوده است. موضوع نگه¬داری از زیست-بوم و راه¬هایی برای هماهنگی با محیط پیرامون ، از دیرباز در معماری ایرانی به¬عنوان طراحی اقلیمی؛ به¬عنوان روشی برای کاهش همه جانبه هزینه انرژی یک ساختمان و رسیدن به آسایش و آرامش محیطی مطرح بوده است و امروزه به¬عنوان اصلی مهم و مدرن و در قالب اصول معماری پایدار، در جهان مطرح می¬گردد.از آن-جایی که بخش عمده¬ای از زیستگاه¬های انسانی را فضاهای مسکونی در بر¬می¬گیرد ، بنابراین؛ در قلمرو معماری، مسکن به¬عنوان اولین و مهمترین مسئله در پیشروی جوامع بشری مطرح می¬باشد. هدف این رساله طراحی مجموعه مسکونی طبیعت¬گرا و پایدار با هدف طراحی اقلیمی است که ضمن حساس¬شدن نسبت به محیط و یافتن نگاه معنایاب به عناصر کالبدی و اقلیمی در فضاهای مسکونی به ایجاد بهترین تعامل و ارتباط میان انسان و طبیعت به¬کمک معماری، به¬منظور دست¬یابی به اهداف محیطی است. با توجه به ماهیت پژوهش و به¬منظور دست¬یابی به دانش اجرائی و فنی، عمدتاً از روش تحلیل مصادیق و نمونه¬های برگزیده جهانی و عبور دادن آن¬ها از فیلتر معماری ایرانی وبومی و با درنظر گرفتن عوامل و عناصراقلیمی مشخص – شهر شاهرود- استفاده شده است.