نام پژوهشگر: حمیدرضا حمیدرضا آقامحمدیان شعرباف

بررسی مقایسه ای اثربخشی معنادرمانی گروهی و طب سنتی در کاهش علائم افسردگی زنان
thesis وزارت علوم، تحقیقات و فناوری - دانشگاه فردوسی مشهد - دانشکده روانشناسی و علوم تربیتی 1393
  زهرا ارجمندی نژاد   حمیدرضا حمیدرضا آقامحمدیان شعرباف

هدف از این پژوهش بررسی مقایسه ای اثربخشی معنادرمانی گروهی و طب سنتی (ترکیب افتیمون و گل راعی) بر کاهش علائم افسردگی زنان بود. روش پژوهش شبه تجربی و از نوع پیش آزمون- پس آزمون با گروه گواه بود. به همین منظور تعداد 33 نفر از زنان مراجعه کننده به درمانگاه طب ثامن و حسین ابن علی(ع) شهر مشهد، پس از پاسخدهی به آزمون بک 2 و داشتن شرایط ورود به مطالعه حاضر به عنوان نمونه در دسترس انتخاب شده و به صورت تصادفی در دو گروه آزمایشی و یک گروه کنترل جایگزین شدند. سپس مداخله آزمایشی معنادرمانی گروهی به مدت 8 جلسه برای گروه آزمایشی اول و مداخله آزمایشی درمان طب سنتی(مصرف دم کرده گیاه افتیمون و گل راعی) به مدت40 روز به گروه آزمایشی دوم ارائه گردید، درحالی که گروه کنترل هیچ درمانی دریافت نکردند. در پایان پس آزمون برای همه افراد نمونه (33نفر) اجرا گردید. سپس داده های بدست آمده با استفاده از روش تحلیل کواریانس یک راهه و به وسیله نرم افزار spss مورد تجزیه و تحلیل قرار گرفت. یافته ها نشان داند معنادرمانی گروهی و طب سنتی در سطح معناداری0/05 p< در کاهش علائم افسردگی موثر هستند، اما تفاوت معناداری از لحاظ کاهش نمره افسردگی بین افراد شرکت کننده در درمان طب سنتی و معنادرمانی گروهی در پس آزمون وجود نداشت. بنابراین معنادرمانی گروهی و درمان طب سنتی علائم افسردگی زنان را کاهش می دهند.

بررسی اثربخشی برنامه ارتقا کیفیت زندگی زوجین بر رضایت مندی زناشویی و سلامت روان
thesis وزارت علوم، تحقیقات و فناوری - دانشگاه فردوسی مشهد - دانشکده علوم تربیتی و روانشناسی 1388
  پروانه کاظمی   حمیدرضا حمیدرضا آقامحمدیان شعرباف

سرانجام نابسامان ازدواج های ناموفق و عوارض گسترده آن منجر به تدوین مهارت های جدیدی در تعاملات انسانی و زناشویی شد. و شیوه های گوناگون زوج درمانی و برنامه های غنی سازی ازدواج رونق گرفت. در انجام این پژوهش از شیوه آموزشی گاتمن که تحقیقات طولی مفصلی بر روی عوامل موثر بر دوام و تقویت روابط زناشویی انجام داد، استفاده شده است. بدین منظور 16زوج به روش نمونه گیری در دسترس در دو گروه آزمایش و گواه جای گرفته و مورد آزمون این فرضیه قرار گرفتند که آیا برنامه آموزشی ارتقاء کیفیت زندگی زوجین به شیوه گاتمن باعث افزایش رضایتمندی زناشویی و سلامت روان می شود یا خیر؟ تمامی شرکت کنندگان به سه آزمون انریچ، داس و سلامت روان عمومی در سه مرحله پیش آزمون، پس آزمون و پیگیری پاسخ دادند. بررسی نتایج با استفاده از آزمون t و تحلیل کواریانس، حاکی از آن بود که برنامه آموزشی استفاده شده ، باعث افزایش رضایتمندی زناشویی و نیز سلامت روان در گروه آزمایش شده و این تغییرات در طول یک ماه پیگیری حفظ شده است.