همزمان با پیشرفت شبکه های کامپیوتری و مخابرات دیجیتال، بکارگیری روش های مناسب و امن به منظور برقراری ارتباط در این سیستم ها اهمیت یافته است. اتخاذ مکانیزم های بهینه برای این منظور بیش از پیش در کارایی چنین سیستم هایی تاثیرگذار بوده و امروزه تحقیقات گسترده ای در این زمینه در حال انجام می باشد. در این راستا امضا کور یکی از دغدغه های افرادی است که در حیطه رمزنگاری مشغول تحقیق و مطالعه هستند و در پی ایده های جدیدتر، با کارایی مناسب تر و هزینه ی محاسباتی کمتر می باشند. طرح امضای کور، روشی است برای بدست آوردن یک امضا از امضاکننده، به طوری که امضا کننده به متن اصلی پیام دسترسی ندارد و درخواست کننده ی امضا قابل ردیابی نمی باشد. طرح امضای کور در سیستم های پرداخت دیجیتال گمنام و رای گیری الکترونیکی مورد استفاده قرار می گیرد. در سال های اخیر سعی بر آن بوده است که با توجه به پیچیدگی محاسباتی کمتر و استحکام بیشتر مسئله ی لگاریتم گسسته در منحنی بیضوی نسبت به سایر مسائل سخت، روش رمزنگاری منحنی بیضوی جایگزین سایر روش ها همچون رمزنگاری rsa, dlp شود. در این پایان نامه یک طرح امضای کور جدید با استفاده از سیستم رمزنگاری منحنی بیضوی پیشنهاد شده است. پروتکل ارائه شده، به شیوه ای امن و کارآمد قادر است نیازهای یک سیستم امضای دیجیتال کور را برآورده کند. تحلیل و ارزیابی کارایی پروتکل ارائه شده در مقایسه با روش های که در گذشته مطرح شده است، برتری روش پیشنهادی را نشان می دهد.