رده مارسانان متعلق به شاخه خارپوستان با بیش از 2000 گونه توصیف شده می باشند. این گروه از موجودات در هر محیطی از قطب تا استوا و هر عمقی یافت می شوند. با اینکه شاخه خارپوستان دارای گونه های فراوانی می باشد اما مطالعات مولکولی بر روی آن ها به ویژه در رده مارسانان خیلی کم انجام گرفته است. این تحقیق به منظور بررسی ریخت شناسی و مولکولی مارسانان خلیج چابهار از مهر 1392 تا آذر 1393 انجام شد. نمونه ها از 4 ایستگاه مختلف شامل منطقه بین جزرومدی اسکله تیس و منطقه زیر جزرومدی هتل لیپار، اسکله شهید بهشتی و اسکله شهید کلانتری جمع آوری شدند. سپس به منظور بررسی های ریخت شناسی و مولکولی به آزمایشگاه منتقل شدند. بر اساس بررسی های ریخت شناسی 11 گونه ستاره شکننده شامل ophiothela venusta (با ده الگوی رنگی و ریختی مختلف)،ophiothela tigris (با دو الگوی رنگی)، ophiothela sp.، macrophiothrix sp1.، macrophiothrix sp2.،macrophiothrix longipeda،macrophiothrix elongata ،ophiothrix savignyi ، ophiothrix sp.،ophionereis dubia و amphipholis squamata از سه خانواده ophiotrichidae، ophionereidae و amphiuridae شناسایی شد. که 9 گونه برای اولین بار از این منطقه گزارش می شوند. 7 گونه شامل o. venusta با 4 الگوی رنگی و ریختی مختلف، ophithrix sp. و macrophiothrix sp1,2. در ناحیه ژنی coi توالی یابی و بررسی شدند. استخراج dna نمونه ها با روش phenol/chloroform و روش تنظیم شده chelex / phenol cheloroform انجام گردید. درخت فیلوژنتیکی این گونه ها با روش ‘‘neighbor joining’’ و ‘‘maximum likelihood’’ رسم شد. نتایج حاصل از این تحقیق نشان داد که نمونه های o. venusta با تفاوت ریختی و رنگی، توالی ژنی یکسانی ندارند. جنس ophithrix گروه خواهری macrophiothrix می باشد. تمام این گونه ها با هم رابطه منوفایلتیکی دارند. این مطالعه برای اولین بار در ایران و توالی ژنی جنس ophiothela برای اولین بار در بانک ژنی ثبت می شود.

با افزایش تعداد سویه های باکتریایی مقاوم به آنتی بیوتیک های مختلف و قیمت بالای برخی آنتی بیوتیک ها نیاز به داروهای گیاهی موثر، در دسترس و ارزان احساس می شود. این مطالعه به منظور مقایسه اثرضدباکتریایی عصاره های قطبی و غیر قطبی دوره های مختلف رویشی گیاه اسپند (peganum harmala) بر روی باکتری های آئروموناس هیدروفیلا (aeromonas hydrophila)، فتوباکتریوم دامسلا (photobacterium damsela) و لاکتوکوکوس گارویه آ (lactococcus garvieae) به روش های انتشار دیسک (ِ disk diffusion) و حداقل غلظت بازدارندگی (minimum inhibitory concentration (mic)) و کشندگی (minimum bactericidal concentration (mbc)) صورت گرفت. طبق نتایج بدست آمده اثر ضد باکتریایی عصاره ها بر باکتری های مورد مطالعه دارای اختلاف معنی داری بود به طوری که بیشترین اثر ضدباکتری مربوط به عصاره اتانولی و متانولی گیاه اسپند و کمترین اثر ضدباکتری مربوط به عصاره های آبی، کلروفرمی و دی کلرومتانی بود (05/0p<). همچنین مقایسه عصاره های تهیه شده از دوره های مختلف رویشی گیاه، از نظر اثر ضد باکتری اختلاف معنی داری وجود داشت و مشخص شد که دوره دوم نسبت به سایر دوره های رویشی از اثرضدباکتریایی بیشتری برخوردار بود (05/0p<). نتایج آزمون حداقل غلظت بازدارندگی و کشندگی مشخص کرد که عصاره متانولی و اتانولی گیاه اسپند با میزان 16 میلی گرم در میلی لیتر بیشترین اثر ضد باکتری را بر روی باکتری آئروموناس هیدروفیلا دارند. با توجه به نتایج آزمون ها به طور کلی می توان نتیجه گرفت که از بین عصاره های مورد بررسی، عصاره الکلی-قطبی از عملکرد قوی تری برخوردار بوده و باکتری ها نسبت به این عصاره حساسیت بیشتری نشان دادندو سایر عصاره ها اثر ضد باکتریایی ضعیف تری داشتند. حساسیت باکتری های بیماری زای مورد مطالعه به عصاره ی دوره های رویشی مختلف گیاه این تحقیق بسیار متفاوت بود و با توجه به اثر مناسب عصاره متانولی و اتانولی روی این سه عامل بیماری زای ماهی، لازم است امکان استفاده از آن ها در درمان و پیشگیری از بیماری های باکتریایی ماهی ارزیابی گردد.