حس تعلق به مکان یکی از واکنش های احساسی و عاطفی انسان نسبت به محیط است که فرد را به مکان پیوند داده و هویت شخص و مکان را شکل می دهد. محیط های آموزشی کودکان بعد از محیط خانه و خانواده، بیشترین سطح ارتباط را با کودکان به تعامل می گذارد و حس تعلق به مکان، ممیزی هایی برای شوق بازگشت به مدرسه و ماندن در آن فراهم آورده، و از جمله عامل های اساسی در پیوند دانش آموز با محیط آموزشی می باشد. همچنین حس تعلق به مکان نوعی تعهد و باور را نسبت به مکان در فرد ایجاد می کند که بالتبع اهداف عملکردی مکان (آموزش و پرورش) را تحت تأثیر قرار می دهد. عوامل محیطی و روانشناختی متعددی در شکل گیری حس تعلق نقش دارند که در این جستار با تأکید بر فضای سبز محیط های آموزشی به عنوان عاملی محیطی، به نقش این عامل در تقویت حس تعلق به مکان آموزشی پرداخته می شود. هدف از انجام این تحقیق بررسی این فرض است که فضای سبز محیط های کودکان و عامل های آن، می تواند احساسات مثبت را در کودکان احراز کرده و حس تعلق و وابستگی به مکان آموزشی را به دنبال داشته باشد. در این تحقیق با انجام مطالعات میدانی و گردآوری داده ها از طریق پرسشنامه، فرضیات مطرح شده در پیرامون موضوع، مورد ارزیابی قرار گرفته است. با تحلیل داده های حاصله در نرم افراز spss، این نتیجه حاصل گشته است که رابطه ای معنادار بین ارتباط با فضای سبز مدرسه در سطوح مختلف آن از جمله: ”ارتباط حسی با فضای سبز“، ”مشارکت در خلق فضای سبز“ و ”ارتباط آموزش محور با فضای سبز“، با حس تعلق به مدرسه در کودکان برقرار است.

چکیده هدف تحقیق حاضر، شناسایی عوامل موثر بر نگهداشت اعضای هیات علمی دانشگاه حکیم سبزواری و رتبه بندی آن می باشد. این تحقیق به لحاظ هدف کاربردی بوده و از نظر روش آمیخته1 که در مقایسه بار روش های کمی و کیفی روش نسبتا جدیدی می باشد که در آن اطلاعات از طریق روش کتابخانه ای و میدانی با استفاده از مصاحبه و پرسشنامه جمع آوری گردیده است. جامعه آماری این تحقیق شامل کلیه اعضای هیات علمی رسمی و پیمانی شاغل در دانشگاه حکیم سبزواری و اعضای هیات علمی که از این دانشگاه طی سالهای 1384 تا 1392 منتقل شده اند، می باشد. تعداد پرسشنامه های جمع آوری شده، متناسب با حجم نمونه به دست آمده از فرمول کوکران، 170 عدد می باشد. این پرسشنامه ها در میان اعضای هیات علمی دانشگاه حکیم سبزواری به طور تصادفی ساده تکمیل و پر شده اند. پرسشنامه مورد استفاده در این تحقیق، پرسشنامه 65 گویه ای است که با توجه به اطلاعات جمع آوری شده از مصاحبه با خبرگان توسط محقق ساخته شده است. جهت تجزیه و تحلیل داده ها در این پژوهش از نرم افزار spss19 و نرم افزار smartpls استفاده شده است. نتایج تحلیل عاملی اکتشافی حاکی از شناسایی 12 عامل موثر بر نگهداشت اعضای هیات علمی دانشگاه حکیم سبزواری می باشند. با انجام آزمون تحلیل عاملی تاییدی این عوامل به 11 عامل کاهش یافت و در نهایت 11 عامل حقوق، مزایا و امکانات رفاهی؛ فرصتهای پژوهشی؛ منزلت اجتماعی؛ شایستگی (شایسته سالاری)؛ فرصت پیشرفت؛ انگیزش؛ سبک مدیریت؛ امکانات شهری؛ دورکاری؛ شبکه های اجتماعی و آموزش به عنوان عوامل موثر بر نگهداشت اعضای هیات علمی دانشگاه حکیم سبزواری شناسایی شدند. نتایج آزمون فریدمن نیز جهت رتبه بندی عاملها نشان داد که عامل شایستگی (شایسته سالاری) با میانگین رتبه 92/7 در رتبه اول و مولفه آموزش با میانگین رتبه 60/3 در انتهای این رتبه بندی قرار دارد. کلید واژه: نگهداشت، هیات علمی، دانشگاه حکیم سبزواری.