دراین تحقیق نهشته های سازند تاربور در 10 کیلو متری جنوب غرب سمیرم ازتوابع استان اصفهان مورد بررسی قرار گرفته است. سازند تاربور درناحیه مورد مطالعه با ضخامت 780 متر متشکل از شیل های سبز خاکستری و قرمز و آواری همراه با چند واحد کربناته حاوی ساختارهای رودیستی می باشد. این سازند در برش مورد مطالعه به صورت تدریجی وهم شیب بر روی سازند امیران (شیل های خاکستری روشن مایل به آبی ) واقع شده و مرز بالایی آن با سازند کشکان (کنگلومرا مارن و ماسه سنگ )هم شیب وناپیوسته به نشانه عدم رسوبگذاری و فرسایش است. بر اساس ویژگی های سنگ شناسی، سنگ های سازند تاربور در پنج واحد سنگ چینه ای طبقه بندی گردیدند.بر مبنای جنس و گونه های فرامینیفری بنتیک شناسایی شده، گسترش زمانی، پخش و پراکندگی و ظهور و ناپدید شدن گونه ها می توان بایوزون : omphalsocyclu – loftusia –assemblage zone را برای سازند تاربور در برش مورد مطالعه معرفی کرد. داده های زیست چینه نگاری بر اساس مجموعه فرامینیفرهای بنتیک و رودیست ها، بیانگر سن ماسترئشتین پسین برای توالی مورد مطالعه می باشد.بر اساس مشاهدات صحرایی و مطالعات سنگ شناسی و تجزیه و تحلیل پتروگرافی کمربند رخساره ای تخریبی مربوط به محیط کم عمق (lsh)، عمیق دریا (osh)، پهنه جزر و مدی (tsh) و کمربند رخساره هیبریدی مربوط به پهنه جزر و مدی (tss) و هشت ریزرخساره کربناته مربوط به محیط رسوبی مرداب (l1 , l2 ,l3)، سد (b2 و b1) و دریای باز (,o3 , o2 o1) در نهشته های سازند تاربور در منطقه مورد مطالعه تشخیص داده شده است. ضخامت زیاد رخساره های مربوط به محیط های کم عمق نشان دهنده این است که نهشته های سازند تاربور در ناحیه مورد مطالعه در یک پلاتفرم کربناته دریای اپی کنتینانتال از نوع رمپ هموکلینال تشکیل شده اند. کم بودن مرجان ها و بریوزوئرها به همراه فراوانی و تنوع فرامینیفر ها و حضور رودیست ها، می تواند نشان دهنده شرایط یوتروفیک باشد که برای زیست رودیست ها مناسب و برای مرجان ها نامناسب است.

به منظورمطالعه سیستماتیک و دیرینه بوم شناسی سنگواره های مرجانی ژوراسیک میانی در جنوب غرب طبس، دوبرش مورد مطالعه قرار گرفته است. سازند پروده در برش مزینو به ضخامت 58 متر در 42 کیلومتری جاده آسفالته طبس به یزد و در مجاورت جاده و سمت راست آن واقع شده است. قاعده ی برش مزینو به مختصات عرض جغرافیایی ?36.4 ?08 ?33 و طول جغرافیایی ?29.4 ?11 ?56 واقع شده است. سازند پروده در برش کمرمهدی به ضخامت 111متر نیز از طریق پیمودن 78 کیلومتر از جاده ی آسفالته طبس به یزد و سپس ادامه مسیر از طریق جاده خاکی معدن فلورین کمرمهدی امکان پذیر می باشد. قاعده ی برش کمرمهدی به مختصات عرض جغرافیایی ?39.4 ?03 ?33 و طول جغرافیایی ?28.1 ?28 ?56 قرار گرفته است. مطالعه سنگ چینه ای صورت گرفته، در هر دو برش نشان داد که قاعده ی برش ها با ضخامتی اندک از رسوبات آواری آغاز می شوند و با واحدهای کربناته ادامه می یابند. در هر دو برش مطالعه شده مرز زیرین سازند به صورت ناپیوسته و هم شیب با سازند هجدک و مرز بالایی به صورت پیوسته و هم شیب با سازند بغمشاه می باشد. سازند پروده در برش مزینو حاوی ماکروفسیل های مرجان، بلمنیت، دوکفه ای و شکم پا، می باشد. و در برش کمرمهدی حاوی ماکروفسیل های اسفنج، مرجان، بلمنیت، دوکفه ای، شکم پا، ساقه ی لاله وشان و خارداران می باشد. مرجان-های اسکلرکتینا از نوع هرماتیپیک سازندگان اصلی ریف های منطقه هستند. مرجان های اسکلرکتینای موجود در برش های مزینو و کمرمهدی نقش مهمی در بازسازی شرایط حاکم بر محیط دیرینه ژوراسیک میانی سازند پروده ایفا کرده و این اجتماعات آب های گرم، کم عمق، زون یوفوتیک، شوری نرمال، شرایط الیگوتروفیک و سنگ بستر کربناته را برای رشد انتخاب می کنند. از 263 نمونه جمع آوری شده از دو برش مطالعه شده، بیشتر فراوانی مربوط به مرجان های انفرادی بوده وکمترین درصد اختصاص به مرجان های کلنی نوع فاسلوئید دارد .براساس این مطالعه تعداد 15 جنس و 22 گونه شناسایی و براساس آن ها سن سازند پروده باژوسین تا کیمریجین زیرین در نظر گرفته شده است.