جرایم علیه امنیت و آسایش¬عمومی با توجه به اینکه کلیت نظام اسلامی و موجودیت آن را مورد هدف قرار می¬دهند، در فقه اسلامی و همچنین در نظر سیاست¬گذاران عرصه حقوق کیفری از اهمیت بسزایی برخوردار هستند. چرا که جرایم امنیتی از عمده مسائلی هستند که آرامش و آسایش ملی حکومت¬ها را به چالش کشانده¬اند. بغی، فعلی مجرمانه است که علیه اساس حکومت اسلامی ارتکاب می¬یابد و سیستم عدالت کیفری را وادار به واکنش می¬کند. سیاست جنایی اسلام در قبال این جرم یک رویکرد صلح¬گرایانه و اصلاح¬مدار دارد و در صورت عدم توفیق این رویکرد، از شیوه¬های سرکوبگر بهره می¬گیرد. سیاست جنایی ایران که ملهم از سیاست جنایی اسلام است، رویکردی متفاوت در قبال این جرم اتخاذ نموده، و سیاستی قهرآمیز و سرکوبگرانه را، در پاسخ به جرم بغی برگزیده است. با کنکاش در سیاست جنایی ایران با روش تحلیل توصیفی و نظری، این نتیجه حاصل شد که رویکرد کیفری، در سیاست¬گذاری جنایی ایران در قبال جرم بغی در اولویت سیاست¬گذاران قرار گرفته است.