کودک آزاری به عنوان یک رفتار نابهنجار و غیر انسانی، پدیده رایجی است و عواقب منفی جسمی، عاطفی و روانی زیادی در دوره کودکی و حتی دوره بزرگسالی برای کودکانی که مبتلا به آن بوده اند، دارد. اغلب مرتکبین کودک آزاری، والدین هستند. نگرش والدین نسبت به کودکان و رفتارهایشان در قبال آنها، یکی از علل مهم کودک آزاری آنهاست. این مطالعه با هدف بررسی نگرش والدین نسبت به کودک آزاری در مراکز بهداشتی شهر تبریز انجام شده است. روش کار و مواد : در این مطالعه توصیفی از نوع مقطعی، 384 نفر از والدین مراجعه کننده به سیزده مرکز بهداشتی شهر تبریز که دارای فرزند 12-2 ساله بودند به روش چند مرحله ای انتخاب شدند و در مدت دو ماه نگرش آنها با استفاده از پرسشنامه محقق ساخته مورد بررسی قرار گرفت. تجزیه و تحلیل داده ها با استفاده از نرم افزار spss نسخه 16 انجام شد. یافته ها : یافته ها نشان داد میانگین نمره کل نگرش والدین نسبت به کودک آزاری به طور معنی داری بالاتر از حد متوسط است و با سطح تحصیلات، تعداد فرزندان، وضعیت سرپرستی و میزان درآمد والدین رابطه دارد.نتیجه گیری : نتایج این تحقیق نشان داد که اگر چه والدین نگرش منفی به کودک آزاری داشتند ولی به علت وجود ارتباط بین بعضی از مشخصات دموگرافیگ والدین با نگرش آنها لازم است با بهبود وضعیت معیشتی خانواده ها و افزایش حمایت های معنوی و اجتماعی از آنها، نگرش آنها را ارتقا داد و از کودک آزاری پیشگیری نمود.