دستگاه آشکارسازی بینا(bina) دستگاهی است که برای آشکارسازی ذرات باردار زیراتمی طراحی شده است. بینا از دو قسمت اصلی، دیوار جلویی و توپ عقبی تشکیل شده است که بر روی هم تقریبا کل فضای فاز را پوشش می دهند. دیوار جلویی خود متشکل از سه قسمت 2 است. mwpc و اتاقک تناسبی چند سیمی ?e ، آشکارسازهای نازک e آشکارسازهای ضخیم برای معلوم کردن مختصات mwpc است. صفحات u و y ،x شامل سه صفحه ی mwpc ذرات، پس از پراکندگی در آزمایش های هسته ای به کار برده می شوند. با تعیین مکان و اندازه ی مناسب برای این آشکارسازها می توان گستره ی وسیعی از زوایای پراکندگی را پوشش داد. یک از سه صفحه تشکیل شده است. این صفحات در واقع، مجموعه ای از سیم های mwpc شمارنده ، افقی هستند و سیم های y ، عمودی و سیم های صفحه ی x موازی هستند. سیم های صفحه ی ، با خط افق زاویه ی 45 درجه می سازند. هم چنین هر صفحه دارای دو لایه ی فلزی u صفحه ی رسانا است که دو طرف آرایه ی سیم ها را می پوشاند؛ یعنی سیم ها به طور موازی بین این دو لایه ی رسانا قرار گرفته اند. لایه های رسانا به اختلاف پتانسیل 3250 ولت متصل هستند و فضای بین آنها پر می شود. ذره ای c?h و 20 % گاز ایزوبوتان ( 10 cf از یک گاز الکترونگاتیو (ترکیب 80 % گاز ? که از این آشکارساز می گذرد این گاز را یونیزه می کند. تحت تاثیر اختلاف پتانسیل بالای بین دو لایه ی رسانا، بهمنی از یون ها به جریان می افتد که توسط سیم ها جمع آوری می شود. مختصات مکان برخورد ذره، با سیگنالی که هر سیم در این اتاقک برای ما می فرستد، قابل شناسایی می باشد و با این روش می توان مختصات دقیق برخورد یا مکان عبور ذره را در اتاقک بدست آورد. در آشکارساز بینا mwpc هدف از اجرای این پژوهش به دست آوردن میزان بازده یا راندمان است. از کاربردهای نتایج این پژوهش می توان به این نکته اشاره کرد که برای بدست آوردن نتایج منطبق بر نتایج حقیقی در هر دستگاه فیزیکی می توان با اعمال راندمان دستگاه، نتایج بدست آمده از دستگاه را به واقعیت نزدیک تر کرد و برای بدست آوردن نتایج علمی پارامترهای بهتری بدست آورد.