به منظور بررسی تأثیر غلظت های مختلف هورمون iba اسید ایندول بوتیریک (0-1000-2000-3000 پی پی ام) و آگروباکتریوم رایزوژنز نژاد 15834 به تنهایی و در ترکیب با یکدیگر بر روی ریشه زایی قلمه های خشبی پایه های رویشی سیب ( em9 و mm106) و گلابی (ohf69 و pyrodwarf) آزمایشی در قالب طرح اسپیلت فاکتوریل با 3 تکرار در گلخانه تحقیقاتی دانشگاه فردوسی مشهد انجام شد. آگروباکتریوم به عنوان عامل اصلی و سطوح مختلف iba و پایه به عنوان عوامل فرعی درنظر گرفته شدند. در این آزمایش از محیط کشت، مخلوط پرلیت و ماسه ضدعفونی شده به نسبت 1:1 استفاده شد. نتایج نشان داد که میزان کالوس زایی قلمه ها با کاربرد تیمار آگروباکتریوم کاهش یافت به طوری که بیشترین میانگین درصد کالوس زایی در پایه های رویشی سیب در em9 و تیمار شاهد مشاهده شد. در پایه های گلابی نیز حداکثر کالوس زایی در ohf69 در تیمار 2000 پی پی ام اسید ایندول بوتیریک بدست آمد. درصد های مختلف ریشه زایی در قلمه های تیمارشده با آگروباکتریوم و ترکیب iba+آگروباکتریوم به دست آمد در حالی که با کاربرد iba به تنهایی، هیچ ریشه ای در هر چهار نوع پایه مشاهده نشد. بیشترین میزان ریشه زایی در پایه های رویشی سیب در em9 و در پایه های رویشی گلابی در ohf69 به ترتیب از تیمارهای آگروباکتریوم رایزوژنز+ 3000 پی پی ام iba و تیمار آگروباکتریوم به تنهایی بدست آمد. بیشترین میانگین طول ریشه در پایه های سیب در mm106 و در پایه های گلابی در ohf69به ترتیب در تیمارهای آگروباکتریوم+ 3000 پی پی ام iba و آگروباکتریوم+ 2000 پی پی ام iba مشاهده شد که در هر دو پایه تفاوت معنی داری با بقیه تیمار ها نداشت. بیشترین تعداد ریشه اصلی در پایه های سیب و گلابی به ترتیب از تیمارهای آگروباکتریوم و آگروباکتریوم+3000 پی پی ام iba بدست آمد. بیشترین تعداد ریشه فرعی در پایه های سیب و گلابی از تیمار آگروباکتریوم بدست آمد.